Bloemen verwelken, schepen vergaan…

Na vriendin Dramoghe hebben we een 2de blogger die ons (al dan niet tijdelijk) verlaat.
Groot was mijn verbazing immers toen ik op een dead end terecht kwam na het aanklikken van deze hyperlink. Een nogal harde aanpak, zomaar je blog verwijderen dacht ik.
De postjes die de man schreef konden bij mij minstens een glimlach naar boven brengen. Of al eens een traan. Jammer dat ik nu niet naar bepaalde postjes kan linken.
Het on line leven is zeker niet altijd gemakkelijk en door te bloggen deel je toch een deel van je privé leven met mensen die je enkel kent omdat ze als bij toeval op jou blog terecht gekomen zijn. Een soort omgekeerde piramide als het ware. Je begint alleen te bloggen. Botst op enkele andere interessante blogjes en hop je bent in een web terecht gekomen. Een web waarin veel lieve spinnetjes zitten, maar waar ook valse spinnen zitten. Neen, er is heus geen verschil tussen de on line wereld en de wereld buiten dat web. In sommige postjes geef je jezelf al eens meer bloot dan anders en voor mij is het ook soms schrikken hoe sommige mensen (via google of een andere zoekrobot) bij mij terecht komen (en dan heb ik het niet over sex of porno of youporn of big boobs,…) Zelfs met wat je schrijft op twitter kan je tegenwoordig gevonden worden. Ook ik durf wel al eens iets te persoonlijk worden, of mijn werk erin betrekken. En daar kan ik ook wel eens van schrikken.
Ook ik ben al eens verweten en beklaagd geweest via mijn blogjes. Daarom dat ik steeds de moderatie ingeschakeld hou. Ook Smiling Cobra deed dat op het laatste, maar het heeft dus niet mogen baten. Ik hoop dat ik niet te weten krijg wie onze vriend met een giftige pijl uit roulatie bracht.

Imke blogt ook over deze vriend, misschien kunnen er nog een paar volgen?

Update :
Volgende bloggers geven door middel van een postje ook hen blijk van waardering voor de persoon van Smiling Cobra :
Dieu
sandrissimo

Andere geven vooral commentaar op de schrijfsels.