Vandaag, dag op dag 3 jaar geleden verdween er plotsklaps één van de 2 poezen.
Het was een Zaterdag, 10 dagen voor de geboorte van de zoon, en de dames des huizes waren boodschappen gaan doen. Ik zat nog een beetje te werken in de living met het grote schuifraam, dat uitgang verleende naar het terras, open.
Plots sprong de langharige poes bij mij op bureel, keek mij aan en liep naar buiten. Het leek wel of ze snel nog eens afscheid kwam nemen want daarna werd er niets meer vernomen van Yorka. De volledige buurt heb ik toen afgewandeld, maar geen enkel spoor terug gevonden.
Maar ze heeft het zeer zeker heel goed, daar in de poezenhemel.
[tags]kat, poes, poezenhemel[/tags]
Sietoebie 
Dat is … Veel sterkte vandaag!
LikeLike
Vreemd verhaal.
Je post doet mij ook denken aan de zomervakantie waarin wij terugkwamen van onze reis en waarbij de buurman wist te vertellen dat Rambo (die kat noemde niet voor niets Rambo) verdwenen was. Als ik denk aan het grote aantal keren dat Veerle en ik luidkeels Rambo hebben geroepen in de tuin en tranen hebben gelaten omdat hij maar niet terugkwam, krijg ik alweer een krop in de keel.
LikeLike
Het was een mooie poes maar ene die graag haar eigen ding deed.
Ze zal het zeker naar haar zin hebben in de poezenhemel wees daar maar zeker van.
LikeLike
Mijn ergste nachtmerrie! We zijn onze kat een keer twee dagen kwijt geweest (uit het bakje ontsnapt net voor de dierenarts) maar ze is op eigen krachten teruggekeerd – half verhongerd. En maar spinnen…
LikeLike