Op moosability wordt gesteld dat bloggen één grote vergissing is. Google vind je namelijk overal, maar ook andere (sociale) sites leggen je ganse ziel bloot. Eergisterenavond had ik ook nog een gesprek met centrocampista, een Eekloos fotoblogger, en die vond het ook maar ‘vies’ dat iedereen dingen over je te weten kan komen via het bloggen.
Ik ben er echter helemaal niet vies van, maar wat me wel zorgen baart is, dat als ik mijn naam door cvgadget draai, dat de resultaten maar povertjes zijn. Povertjes in de zin van: “Hé dat ben ik helemaal niet”.
Zie hier de images die google terug vindt over mij:
Eén van de betere optredens die ik dit jaar tijdens Rock Werchter zag, was dat van The Verve.
Ik keek dan ook reikhalzend uit naar hun nieuwe plaat die verleden vrijdag verscheen. Zaterdag had ik een exemplaar in mijn bezit van Forth, hun eerste album in elf jaar. Daaruit kennen jullie natuurlijk al Love is noise. Maar op de nieuwe cd van The Verve staan nog veel meer pareltjes.
Ik hou echt wel van de stem van Richard Ashcroft en de arrogantie dat de man uitstraalt. Op Werchter leek hij ons allen te bezweren met zijn gele hemd en zijn veel te grote zonnebril.
Nochtans moet ik toegeven dat ik er niet stond voor te springen toen The Verve enkele jaren geleden geprogrammeerd stond als headliner op Werchter. Ik was zelfs enigszins blij dat ze het optreden afzegden. Want op dat moment was ik Bittersweet symphony kotsbeu gehoord en kende ik weinig anders van de groep (Lucky man en If the drugs don’t work buiten beschouwing gelaten).
Maar kijk nu, een schitterend optreden en een prachtige nieuwe plaat later ben ik fan geworden. Toen ik gisteren cd-tjes gaan spotten was in de Brusselse Free Record Shop zocht ik zomaar eens tussen de V. En zowaar daar vond ik aan de prijs van 7,99 euro een verzamelalbum van The Verve. This Is Music: The Singles 92-98. Even later was die cd van mij.
Melancholie klonk nog nooit zo mooi.
Sonnet
My friend and me
Looking through her red box of memories
Faded I’m sure
But love seems to stick in her veins you know
Yes, there’s love if you want it
Don’t sound like no sonnet, my lord
Yes, there’s love if you want it
Don’t sound like no sonnet, my lord
My lord
Why can’t you see
That nature has its way of warning me
Eyes open wide
Looking at the heavens with a tear in my eye
Yes, there’s love if you want it
Don’t sound like no sonnet, my lord
Yes, there’s love if you want it
Don’t sound like no sonnet, my lord
My lord
Sinking faster than a boat without a hull
My lord
Dreaming about the day when I can see you there
My side
By my side
Here we go again and my head is gone, my love
I stopped to say hello
‘Cause I need you to know, by now
By now
By now
By now
By now
By now
Oh, by now
Oh, by now
Oh, by now
Oh, by now
[tags]The Verve, forth, Richard Ashcroft, music[/tags]
Wow, Netlash is bezig de nieuwe website van de Ancienne Belgique aan het schrijven. Op zich vind ik dat al heel straf van die mannen.
Maar wat nog veel wow-er is, is het mailtje dat ik met betrekking tot de launch van de website mocht ontvangen:
Je weet het al, of je weet het misschien nog niet, maar Netlash is een fonkelnieuwe website aan het afwerken voor Ancienne Belgique.
Deze site wordt op 29 september voorgesteld aan het grote publiek.
AB wil jullie als Belgische topbloggers beter leren kennen, en tegelijkertijd de site in primeur aan jullie tonen.
Daarom nodigen we jullie uit op zondag 28 september, om 19:00, in de AB. Bij een drankje kunnen we dan bijpraten, en tegelijkertijd de nieuwe mogelijkheden van de site tonen.
Daarna kunnen we allemaal samen genieten van het concert van Tom Helsen om 20:00 (meer info: http://www.abconcerts.be/concerts/concertinfo.html?c=102040)
En of ik er wil bijzijn.
[tags]netlash, Ancienne Belgique, AB, Tom Helsen, website[/tags]
Het is precies in om jezelf door allerhande beeldbewerkers te laten draaien.
Bij Clo zag ik een foto van haar, uit het gezegende jaar 1970.
Zelf ging ik terug tot het jaar 1968. En zo moet ik er dan uitgezien hebben.
Vrouwen, niet te wild worden!
Deze morgen tijdens de treinrit tussen Gent en Brussel kwam er een meisje naast mij zitten en zei tegen de persoon die rechtover mij plaats genomen had:
“Hé, mag ik je eens iets vragen, ben jij soms Tony?”
“Ik ben dat ja”
“Wel dan, ken je mij niet meer?”
“Euh neen”
“Alé zeg, ik zag direct dat jij het was, van op school”
“Euh, sorry maar ik ken je niet” (schiet een beetje rood aan)
“Alé komaan, van op school zekers weten dat jij het bent”
“Err, tsja”
“Ja het is dan ook al lang geleden zeker, zo een 15-jaar”
“Ow, wacht eens, ben jij (heb de naam niet gehoord)”.
“Jaaaaah, natuurlijk”
“Amai gij zijt ook wel vervet”.
Tranen heb ik al gelachen met het boek dat Dimitri Verhulst in 2006 schreef. Mensen op de trein beginnen spontaan mee te lachen als nog maar eens een nieuwe lachbui zich meester maakt over mij.
Akkoord, het gaat er nogal vettig aan toe maar de manier waarop alles geschreven is, is ronduit schitterend.
Het boek bestaat uit allemaal korte kronieken die zich afspelen in Reetveerdegem. Zuipen is al wat men daar kent en als er dan al iemand werkt is het als facteur. Zopas las ik de kroniek ‘de ronde van Frankrijk’. Hilarisch gewoon.
Of over het kokette meisje dat begint te zingen ‘Het wonder is geschiedt, mijn kut is nat maar het regent niet’.
Club Brugge’s tweede competitiewedstrijd werd net zoals de eerste uitgesteld. Dit omdat er 2 spelers nog steeds in China aanwezig zijn. Met name Simaeys en Ciman. Club tegen Zulte Waregem zal nu doorgaan op 29/10/08.
Ik vind dit dus echte zever. Waarom moet een topclub (in Belgïe) zijn wedstrijden uitstellen omdat het 2 spelers moet missen? Ondertussen lopen we een serieuze competitieachterstand op + de spelers die die 2 zouden kunnen vervangen – die hun vertrouwen moet ook wel groot zijn dan..
Bovendien zullen die topvedetten dan ook nog eens klagen dat er teveel wedstrijden na elkaar zijn zeker. Want stel dat je ook nog Europees meedoet.
Ik begrijp het bestuur van Club Brugge dus echt niet.
Tijdens de grote vakantie nemen de kinderen weer even de boel over. Wie hoopt om een rustig vakantiedagje met de kids door te brengen, komt al eens bedrogen uit. Wat als een vredelievend dagje met de vriendjes begon, durft al eens uit te monden in huilende scènes met mokkende en ruziënde kinderen. Leer je kinderen delen en gepast omgaan met vriendjes, want enkel zo geniet je optimaal van jouw zuurverdiende vakantiedagen.
Tijd verdelen
Koop een eiwekker. Zandlopers, eiwekkers of secondetellers kunnen dienen om de tijd eerlijk te verdelen. Wanneer de tijd om is, kan de ander met het begeerde speelgoedje spelen. Laat ze samen eerst duidelijk de gewenste tijd afspreken, zo leren ze duidelijke afspraken te maken.
Dierbaars wegstoppen
Dierbare stukken van jouw kleintje of speelgoedjes waar hij of zij sterk aan houdt, stop je weg voor het vriendje arriveert. Aan jouw kind maak je duidelijk dat al de rest mag en moet gedeeld worden.
Eerlijk spelen
Kop of munt, een nummer kiezen… het zijn handige truukjes om twisten over wie eerst mag, te vermijden. Eens geleerd, kunnen ze dit nadien makkelijk zelf gebruiken om eerlijk met de maatjes te spelen.
Speelgoeddozen
Vul dozen met speelgoed, aangepast aan de leeftijd. Zo ontwijk je conflicten of verwijten dat er niets te doen valt. Jonge kinderen zijn zoet te krijgen met lego, klei, bellenblazers, auto’s en poppen. Oudere kinderen houden van knutselmateriaal, papier of strips.
Time-out
Leer je kind aan om stoom af te blazen. Zinnetjes als ‘ik ben te boos om nu met je te praten’, ‘laat me even met rust’ of ‘ik ga een eindje wandelen’ helpen heus opdat de boel niet tot explosie komt.
Even aantal
Een even aantal vriendjes die op bezoek komen, maken minder ruzie dan een oneven aantal. Uit onderzoek blijkt dat er steeds ééntje riskeert buiten gesloten te worden.
Problemen oplossen
Leer hen zelf problemen op te lossen in vier fasen. 1. Stop en kalmeer. 2. Zeg wat er op je lever ligt, zonder te roepen of te tieren. 3. Zoek naar win-win oplossingen. 4. Geef steeds het juiste voorbeeld, opdat de ander leert hoe het moet.
Telefoonnummers
Hou telefoonnummers bij de hand. Traantjes en ongelukken zijn onvermijdelijk tijdens de vakantie. Leg de EHBO-kit nooit ver weg en leer hen steeds elk ongevalletje, hoe klein ook, te melden.
Verkeerslicht
Is jouw huis een populair oord voor kinderen uit de buurt en hoop je eindelijk eens te genieten van de nodige privacy? Koop een verkeerslicht. Zet het licht voor het raam of op een duidelijke plaats. Rood lichtje betekent zoveel als: liever een andere keer. Groen licht: kom maar spelen.
Niet moeien
Kom niet tussenbeide. Als je hoort dat er gerommel dreigt, bijt dan op de lippen. Blijf het geruzie volgen, en kom enkel tussenbeide vooraleer het escaleert. Te vaak tussen komen, maakt jouw kinderen niet alleen te afhankelijk van jou om hun problemen op te lossen, maar maakt de dingen vaak nog erger. (lvl)
[tags]kinderen, kids, ravotten,het laatste nieuws[/tags]
Vrijdag stond Trixie Whitley, noem ze voor mij de Vlaamse Anouk, op het podium van het Eeklose Herbakkersfestival. Maar wat Trixie niet wist, is dat wij Eeklonaren niet graag feesten. De groep die voor haar een mooie set bracht, Savalas, bedankte ons ook al voor onze massale aanwezigheid.
Dus bij deze, Trixie, jullie hebben een leuke set gebracht maar Eeklo leeft niet. Swingen staat niet in onze woordenboek. Hopelijk zal jou oproep tot het aankopen van jullie cd toch iets opbrengen.
Verder vrees ik een beetje voor het Herbakkersfestival. (Verleden jaar zag ik ook maar een 100-tal aanwezigen op het Herbakkersplein voor Mintzkov).
Nu is ook het budget nog eens met een 70.000 euro overschreden.
Maar waar ik vooral voor vrees is dat er geen groep meer gaat willen komen naar het Herbakkersfestival. Oké, je zal dan wel een mooie som geld ontvangen om te komen optreden, maar wie wil dit nu nog doen voor een roerloos publiek. En vooral voor bijna geen publiek.
Sietoebie 