Tranen heb ik al gelachen met het boek dat Dimitri Verhulst in 2006 schreef. Mensen op de trein beginnen spontaan mee te lachen als nog maar eens een nieuwe lachbui zich meester maakt over mij.
Akkoord, het gaat er nogal vettig aan toe maar de manier waarop alles geschreven is, is ronduit schitterend.
Het boek bestaat uit allemaal korte kronieken die zich afspelen in Reetveerdegem. Zuipen is al wat men daar kent en als er dan al iemand werkt is het als facteur. Zopas las ik de kroniek ‘de ronde van Frankrijk’. Hilarisch gewoon.
Of over het kokette meisje dat begint te zingen ‘Het wonder is geschiedt, mijn kut is nat maar het regent niet’.
[tags]dimitri verhulst, lezen, boek[/tags]
Sietoebie 
Lijkt me een goed boek, misschien eens achter op zoek gaan.
LikeLike
Ah, goed om te weten. Was van plan om komende week nog eens een aantal boeken aan te schaffen. Als het in voorraad is koop ik het zeker.
LikeLike
De Helaasheid der Dingen staat hier ook al een tijdje op de leeslijst. Ik heb er al heel wat positieve dingen over gehoord. 😀
LikeLike
Volledig mee eens! Een van de leukste boeken die ik in de laatste jaren gelezen heb.
LikeLike
Ha, nog een fan, ik ook!
Volgend jaar deze tijd mag je trouwens de film verwachten.
LikeLike