Een vriend die op veel te jonge leeftijd afscheid van ons moest nemen.
We lachten, praatten en voetbalden samen, altijd was je goed gezind
aan de toog hangen, met een koffie, cola of een pint.
Je wereld was er één van idealen,
we hoorden ze graag vertellen, jou straffe verhalen.
Verhalen over toekomst of het heden,
maar dat is nu een verleden.
Stef Bos – Tussen de liefde en de leegte.
Ik blijf mijn hele leven reizen
Ik volg de wegen van de twijfel
Ik zoek naar wat ik nooit zal vinden
Want ik wil dwars door de
dood heen zingen
Ik wil proberen iets te maken
Ik wil niet breken, ik wil niet haten
Maar op zoek naar mooie woorden
Heb ik de liefde vaak verloren
Ik ben altijd onderweg
Ik ben altijd onderweg
Ik leef onrustig en onzeker
Tussen de liefde en de leegte
Ik ben altijd onderweg
Ik ben altijd onderweg
Ik leef onrustig en onzeker
Tussen de liefde en de leegte
Dit is geen leven om te delen
En toch is heel m’n hart van jou
Maar laat me niet teveel beloven
Want ik blijf m’n dromen trouw
En ik wil nog zoveel woorden zingen
Het is een passionele drang
Ik wil alleen
En alleen bij jou zijn
Maar ik vind nooit de balans
Dus ik blijf altijd onderweg
Ik blijf altijd onderweg
Ik reis onrustig en onzeker
Tussen de liefde en de leegte
Ik ben altijd onderweg
Ik blijf altijd onderweg
Ik reis onrustig en onzeker
Tussen de liefde en de leegte