Dit was 2009

Na 2007 en 2008 mag er natuurlijk geen fotooverzicht van 2009 mankeren.

Januari 2009

Onze kleine meid is haar eerste melktandje kwijt.

Tandje kwijt

Februari 2009
We gaan met enkele vrienden naar de toversluis en daar verandert Rune in een piraat.

Rune in de toversluis

Elle wordt daar een blozend prinsesje.

Elle in de toversluis

Kozijntje Robbe wordt 5 jaar en daar hoort natuurlijk champagne bij.

Rune champagne

Maart 2009

We hangen een vogelnestje op.

Elle aan het vogelnestje

Rune vogelnestje

April 2009
Dit was wel een hele drukke maand.
Zo dienden jullie mee te doen met een sponsorloop van school.

Rune sponsorloop

Elle sponsorloop

Gingen we met 2 lieve meisjes een ganse week naar Spanje. (Met de trein naar Schiphol en vervolgens het vliegtuig op).

Rune en Elle op het vliegtuig

Rune en Elle op de trappen richting strand

En was er natuurlijk eentje jarig.
4 kaarsjes mochten er op de taart.

Rune blaast kaarsjes uit

Mei 2009
Het is goed weer in het begin van de maand. Dat maakt dat er vooral veel gesprongen kan worden op de trampoline die Rune voor zijn verjaardag kreeg.

Op een zonnige zondag

Tijd voor een consumptie

Ons schaapje heeft er een nieuw vriendje bij.

Gezelschap

Juni 2009

We gaan, op een redelijke natte Zondag naar Bellewaerde.

Naar boven

En op een minder natte zaterdag wordt er buiten een reuzenlolly gegeten.

Lolly eten

Juli 2009
Grote vakantie.
Er worden vakantieblaadjes gemaakt.

Elle werkt aan de vakantieblaadjes

Augustus 2009
Augustus is best wel een leuke zomermaand. Hierdoor kunnen we veel buiten spelen.

Bloempotten schilderen

En ook, een ander tandje weigert voortaan dienst in de mond van Elle.

Tandje kwijt

September 2009
Er staat een kasteel in de tuin.

Rune en Elle bij het kasteel

We gaan voor het eerst naar een Circus.

Rune en Elle gaan het circus betreden

Oktober 2009

Onze kleine meid wordt er zes!

Verjaardagssignaal on Twitpic

Elle 6 jaar

November 2009

Tijd voor de schoolfoto van dit jaar.

Schoolfoto 2009

December 2009

Er is heel wat winterpret tijdens de kerstvakantie.

Winterpret

Advertisement

Onevenfobie

Iedereen heeft wel een raar trekje maar met één van mijn rare trekjes dacht ik toch redelijk uniek te zijn.
Het zit namelijk zo, als ik naar televisie kijk of als ik naar de radio luister dan moet het volume steeds op een even getal staan.
Enkel 23, dat mag er ook nog bij en het waarom daarvan dat vind je hier.

En nu hoorde ik Kim Clijsters onlangs zeggen, ik dacht tijdens de verkiezing van sportman en sportvrouw van het jaar dat ze ook aan die onevenfobie lijdt.

Welk raar trekje heb jij?

Dream

Toen ik gisteren, samen met de kinderen, enkele kerstboodschappen ging halen voor de familie stapten we de Dream binnen.
Op één van de verlanglijstjes stond een gezelschapsspel en ik dacht het daar zeker te kunnen vinden.
Na een kleine marteling te hebben doorstaan (met 2 kleine kinderen in een speelgoedwinkel wandelen) had ik het spel inderdaad gevonden.
Ik keek eens rond want vond de prijs, 36.75 euro, voor zo een spel toch behoorlijk hoog, maar zag dat de andere bekende spellen zich ook in die prijsklasse situeerden. Zodoende kocht ik het spel dus.

Toen we later die dag in de Supra Bazar liepen kon ik het niet laten om te kijken wat de prijs van Hotel daar was.
En dat bleek net geen 23 euro te zijn.

14 euro verschil, dat kan tellen toch.

Een Zuid Afrikaan tijdens de winter van 1990

Ondergetekende diende toen zijn legerdienst aan te vatten. Onze eerste maand, de opleiding, vond plaats te Kapellen. Als ik het mij goed herinner noemde de kazerne Cdt Bauwin.

Elke keer als het sneeuwt moet ik terug denken aan de dagen te Kapellen. Iemand in ons Peloton, Belg van geboorte maar opgegroeid in Zuid Afrika diende toen ook zijn legerdienst (legerplicht?) te vervullen.
En op een koude avond, ergens in Februari, begon het te sneeuwen.

Onze Zuid Afrikaan ging aan het raam staan en begon spontaan te wenen. Die jongeman had nog nooit sneeuw gezien en nu hij dat wel eens zag was hij er duidelijk van aangedaan.

Wij mochten onze kamer niet meer verlaten maar bij mij kwam het op om aan onze sergeant te vragen of we voor één keer de kamer toch mochten verlaten.
Toen ik vertelde waarom ik dat wou, liet de sergeant het toe.

En zo kwam het dat een peloton 19 tot 21 jarigen die avond even in de sneeuw gingen spelen. En de man uit Zuid Afrika beleefde de speeltijd van zijn leven.

Wat zijn de vijf meest voorkomende schrijffouten?

Het zou een vraag kunnen zijn voor De slimste mens.

Veel mensen ergeren zich, al dan niet terecht, aan dt fouten.
Maar waar ik mij toch het meest aan stoor is het verkeerd gebruik van de apostrof ofte weglatingsteken.

t’ Wordt tijd dat daar toch eens beterschap in komt.
s’ Morgens ben ik meestal niet te goed wakker.

Vervolledigen jullie dit lijstje zodat we tot 5 items komen?
Bedankt!

Voer voor een necrofiel

Gans Vlaanderen en Nederland weten ondertussen dat de 60-jarige Patricia Paay deze maand naakt poseert in de Playboy.
Een bekend Nederlands cabaretier, Theo Maassen, wist Patricia Paay onder andere als volgt aan te spreken in de populaire Nederlandse televisieshow ‘De wereld draait door‘:

“Nou, ik ken wel enkele vrienden van mij die necrofiel zijn”.

Klik hier om the full story te lezen.

Leuke vrienden die de man heeft.

De flitser

Regelmatig hoor je op de radio de melding van een vallende ster, ter hoogte van de ingang van de zelzatetunnel, richting kust.

Als je richting Antwerpen rijdt zie je de bewuste flitser dus goed staan.
Gisteren zag ik het voertuig daar voor de zoveelste keer staan en het valt me telkens op dat de persoon die in het voertuig onherkenbaar wil blijven voor de mensen die hem tegemoet rijden.
Zo is het zijraam volledig afgeschermd dmv een doek evenals de voorruit.
Is de flitser in kwestie nu bang voor herkenning?

Plaspauze

Deze dagen rij ik regelmatig op en af naar Mechelen om een opdracht uit te voeren bij een leverancier van duurzame energie.
Toen ik de opdracht aanging vreesde ik ervoor dat ik wel dagelijks geconfronteerd zou worden met een pak fileleed.
Ondertussen zoefde ik een 8 maal heen en terug naar Mechelen zonder noemenswaardige problemen of lange files. Ook niet toen er verleden week nogal veel regen viel op onze vlaamse wegen. De reistijd bedraagt zo iets tussen de 55 minuten en één uur en vijf minuten.

Met de auto riskeer je je natuurlijk veel meer in het verkeer maar de site van de NMBS leerde mij dat ik er een uur en 45 minuten zou overdoen met de trein. En dan ben je natuurlijk terug afhankelijk van de trein + zou ik mij nog maar aan het station te Mechelen bevinden wat alweer een eind van het industriepark is.

Het enige wat me wel tegenvalt is het aanbod om ergens onderweg een plasje of een andere boodschap te doen.
Eens je, op de terugweg, Waarloos gepasseerd bent kom je niets meer tegen om even halt te kunnen houden.
Ik begrijp dan ook nog steeds niet waarom er op de, toch wel drukke E34 van Antwerpen naar de kust geen enkel benzinestation is.
Mag dit misschien niet van ruimtelijke ordening?

De mop

Op Studio Brussel hoorde ik deze morgen dat de Mop met uitsterven bedreigd wordt.
Volgens de krant Het Laatste Nieuws is vooral het internet de grote boosdoener. Immers, met een paar muisklikken krijg je zomaar honderden moppen op je beeldscherm getoverd. Hierdoor worden moppen niet meer onder collega’s verteld maar wel nog gemaild.

Nu, zo een mop lezen via email op of één of andere moppensite vind ik zelf maar niets. Ik kan toch nog steeds het meest lachen als een mop echt goed verteld wordt.
Kijk hier nog eens naar de beste mop ter wereld.

Enkele mopjes die via Steven van Stu Bru de ether invlogen deze morgen waren:
– Een vis komt bij de dokter.. Zegt de dokter, ‘Uit de kom zeker’.
– ‘t Is wit en het ontploft? Een boemkool.
– ‘t Is groen en als je het tegen de muur gooit gaat het licht aan? Dat is puur toeval.