Voor diegenen die het nog niet gelezen hadden plaats ik hier graag de open brief die het Blauw Zwarte supporterslegioen stuurde aan het bestuur van Club Brugge.
We noteren 21 december 2010, meteorologisch gezien het officiële begin van de winter, een traditioneel grijze en grauwe periode. Een breuk met de frisse lente, de luchtige zomer, of zelfs de herfst, die met z’n ‘vallen van het blad’ nog een zekere charme uitademt. Niet zo voor Club Brugge K.V. echter, van een breuk kan nauwelijks sprake zijn. Grijs en grauw is immers de algemene teneur, die deze ooit fiere voetbalclub kenmerkt, ongeacht het seizoen van het jaar. Als clubsupporters ondereen wensen we een jaar terug in de tijd te gaan, en een kleine opsomming te geven van datgene die ervoor zorgde dat wat ooit een fiere boom in volle bloei was, op heden meer dan ooit veranderde in een treurwilg.
We nemen eerst de naakte cijfers, want cijfers liegen immers niet. En in tegenstelling tot het bestuur van onze club, staan wij als supporter immers voor eerlijkheid en een recht door zee aanpak. Geen woorden, maar daden. De leuze die ooit Club Brugge kenmerkte in al z’n gelederen.Sinds de play offs van vorig jaar speelde club 52 wedstrijden. Daarin won het 22 van z’n duels, speelde het 11 keer gelijk, en verloor het maar liefst 20 keer. Goed voor een puntentotaal van 77 punten op het maximum te behalen van 156. Beschamende cijfers voor een club die voor dit seizoen nog pretendeerde titelkandidaat te zijn, daar is ieder weldenkend mens het volgens ons mee eens.
Zo niet voor het Club Brugge K.V. bestuur echter zo blijkt. Op 6 november 2010 sprak de voorzitter Pol Jonckheere immers de gevleugelde woorden ‘De balans is positief’. Een kaakslag voor ieder zelfrespecterende clubsupporter. Clubsupporters die onderhand reeds 5 jaar op rij bij het begin van elk seizoen opnieuw met hoop op beterschap honderden euros overschrijven op de bankrekening van Club Brugge. Clubsupporters die zich zelden tot nooit misdragen hebben ten opzichte van hun eigen spelers of bestuur. Daar waar bij concurrerende teams, die notabene nog niet half zo slecht presteren, de spelersbus wordt vastgezet en spelers en bestuur worden uitgejouwd, is daar bij het vredige Club Brugge en z’n fans helemaal niets van te merken.
Club heeft brave supporters, té brave supporters zo lijkt, want de ernst van de situatie blijkt niet door te dringen tot in de bovenste gelederen van onze club. Alleen een onbesef van de ernst kan immers een dergelijke besluiteloosheid van boven af verklaren. Een besluiteloosheid die ons leidde tot waar club momenteel staat. In een positie waar niets of niemand binnen voetbalminnend België en omstreken hen nog serieus neemt.
Wij wensen ook te verduidelijken dat deze actie hoegenaamd niet persoonlijk jegens de heer Adrie Koster gericht is. Dit betekent echter ook niet dat wij nog geloven in een toekomst met deze zelfde ongetwijfeld sympathieke Zeeuw, daar is de patiënt die Club Brugge KV nu al jaren lang is, op dit moment immers te ziek voor. Koster is een zachte heelmeester, en je weet wat men zegt van zachte heelmeesters, die maken stinkende wonden. Wel wensen wij via deze brief het het beleid van het hoofd van de spoedafdeling, namelijk de bestuurstop van club, aan de kaak stellen. Een beleid dat nu al jaren lang alle verbeelding tart, en elke supporter die het goed voor heeft met club tot wanhoop drijft. Opnieuw wensen wij onze mening uit te drukken met onderbouwd materiaal, vandaar dat wij u ook wensen van feiten op een rij te zetten, eerder dan emotioneel gelal. Wij concludeerden samen met u dat:
-De afgelopen jaren talloze trainers sneuvelden ten gevolge van een onevenwichtige of kwalitatief niet krachtig genoeg samengestelde kern
-Dat doorheen deze jaren de verantwoordelijken in kwestie, ondanks etterlijke miljoenen uitgaven aan transferbudget, er nog steeds niet in geslaagd zijn deze taak tot een goed einde te brengen.
-Dat de verantwoordelijke technische cel binnen Club Brugge, en in eerste instantie wordt hiervoor naar Dhr. Luc Devroe gekeken, klaarblijkelijk over geen enkele vorm van scouting buiten de landsgrenzen beschikt, en dan ook teert op datgene wat hen aangeboden wordt door (al dan niet malafide) makelaars. Dit laatste is niet gebaseerd op veronderstellingen, maar wel op getuigenissen van mensen binnen ditzelfde bestuur van club, die uiteraard anoniem wensen te blijven.
-Dat de verantwoordelijke technische cel binnen Club Brugge, en in eerste instantie wordt hiervoor opnieuw naar Dhr. Luc Devroe gekeken, maar evenzeer naar voorzitter Pol Jonckheere, die ook z’n fiat geeft bij transfers, klaarblijkelijk niet over de nodige portie objectief voetbalverstand bezit om deze club op een verantwoorde manier te leiden. Illustratief hiervoor is
-het aankopen van spelers die niet binnen het door de trainer vooropgestelde systeem passen. Cfr. Een speler met het profiel van een schaduwspits die dienst moet doen als targetspits binnen het door de trainer gehanteerde systeem. Met een minimum aan speelkansen tot gevolg. Van communicatie en overleg tussen sportief en technische cel is binnen Club Brugge K.V. schijnbaar geen sprake.
-het aankopen van spelers die bij de tegenstander uitgespuwd werden omwille van een verwerpelijke mentaliteit. Cfr. Een speler die begin dit seizoen nog gehekeld werd bij supporters van een van onze concurrenten omwille van een luie mentaliteit. Enig opzoekwerk en aux serieux name van de job van sportief directeur had dit kunnen voorzien, en supporters kunnen besparen van eenzelf tafereel te moeten aanschouwen binnen Jan Breydel, als datgene waar supporters van de tegenstander ons op attent maakten.
-Het niet erin slagen om pijnpunten binnen de kern op een adequate manier aan te pakken. Zo denken we aan het al jaren manifest gebrek aan invulling van de postie van verdedigende middenvelder, rechtsback en linksback. Sinds dit jaar is daar ook nog de positie van spits bijgekomen.
-Het bij club bon ton is om een gebrek aan trainingsarbeid aan de dag te leggen. En dan hebben we het vooral over één bepaalde sleutelpositie binnen het elftal. Een positie waar het voor club blijkbaar ook bon ton is, om geen enkele concurrentie te dulden voor deze specifieke positie. En dit terwijl een van club z’n eigen jeugdproducten op die positie, op dit eigenste moment het mooie weer maakt bij een andere eerste klasse ploeg op uitleenbasis. U maakt zelf maar uit over welke positie in het elftal we spreken.
-Het aantrekken van spelers desondanks een negatief meegekregen scoutingsrapport (cfr. Junior Diaz), wegens een gebrek aan alternatieven.
Daarnaast merken wij:
-het tentoonspreiden van een totale besluiteloosheid op bestuursvlak wat betreft al dan niet sportieve ingrepen. Maanden terug heette het dat er een belangrijke evaluatie volgde na het drieluik van matchen tegen Standard-Zagreb-Anderlecht. Er volgde een score van 2 op 9 maar maatregelen bleven, hoe kan het ook anders, volledig uit. Ondertussen dateren we ruime tijd verder, en zakt club enkel maar verder en verder af.
-een evolutie waarbij het bestuur van club, en z’n voorzitter, ogenschijnlijk vergeten is waar dit alles om draait, en dat is voetbal. Belangrijker lijkt te zijn geworden wie voor elke match een gesigneerd shirt van club overhandigd krijgt. Of dit nu ex-premier Dhr. Leterme is, of sterrenchef Peter Goossens, het sujet in kwestie lijkt weinig uit te maken. Zolang onze heren bestuursleden zich kunnen vermaken met randzaken lijkt de sfeer opperbest.
Vandaar dan ook deze warme oproep aan het bestuur. Daal neer uit jullie ivoren toren, durf beslissingen nemen en hou jullie voortaan terug bezig met de essentie, en dat is voetbal. Iets wat we op Jan Breydel al heel lang lijken kwijt te zijn. En om af te sluiten met de woorden van onze ex-voorzitter. Plus est en vous!
Althans dat hopen wij.
Met misnoegde groeten
Het blauw zwarte supporterslegioen
Sietoebie 