Ik hou hier dus niet van hé om de kinderen des huizes te moeten straffen. Maar zo heel soms, dan moet dat gewoon. Ze kunnen soms zo ongehoorzaam zijn, liegen (dat noemen ze foppen), elkaar pijn doen etc zodat er maatregelen genomen moeten worden.
Voor de zoon verdwijnt er dan een skylander (of 2,3,4) in de kast voor een aantal dagen, voor de dochter betekent het een paar dagen niet computeren. Het motto van ‘zonder verhaaltje in bed’ is immers al lang achterhaald.
Zoon heeft het daar lastig mee, dochter wuift het weg.
Maar ik doe het niet graag.
Ze zijn maar om de week bij ons en om ze dan nog te moeten straffen zodat ze bepaalde dingen achterwege zouden laten, neen ik hou er niet van.
Maar het moet. En dat moet ik mezelf telkens weer inprinten.
Sietoebie 
zo herkenbaar.
Als ik dit lees dan denk ik spontaan, je kan hen ook hun eigen straf laten bepalen.
Dat schijnt goed te werken. Grappig dat ik daar aan denk akls ik dit lees, maar daar nooit zelf op kom.
(Dit kan je best wel vooraf kaderen om een moment dat ze niet fout zijn.)
LikeLike
Straffen hoort nu eenmaal bij het opvoeden en dat is zeker niet plezant maar kinderen moeten weten dat ze zich aan regels moeten houden en dat liegen zeker niet onder de mom van foppen mag zijn. Weet ook dat kinderen de volwasenen naapen. Dus consequent zijn als je straft en proberen uit te leggen waarom. Mar dit is natuurlijk gemakkellijker gezegd dan gedaan. Veel sterkte
LikeLike