Klein poesje

Een klein poesje, dat zag ik deze middag bijna doodgereden worden, recht over onze deur dan nog wel. Daar is een tankstation en het beestje, ik weet niet van waar het ineens kwam, zat bijna onder de wielen van een lichte vrachtwagen – een camionette – zoals wij zoiets noemen.
Vervolgens stak het kleine beestje zich al wenend verscholen tussen een benzinepomp en een emmer die er langs staat. De dierenliefhebber in mij kon dat niet aanzien en ging, samen met de dochter des huizes, dat kleine diertje halen.

Al snel raakte het kleine beestje gewoon aan ons en even dacht ik eraan om het beestje bij ons te houden. Maar toen kwam de grote poes en die bleek er niet gediend mee te zijn. Bovendien dacht ik, we vertrekken binnenkort zelf op reis, we kunnen dat beestje niet op één twee drie huisgewend maken.

Ik twitterde en facebookte er op los om het beestje aan een nieuwe thuis te laten geraken. Ondertussen liepen we ook de straat af om te vragen of het beestje uit één of andere nest kwam.

Dat leek niet zo te zijn,maar een buurvrouw, inmiddels moeder van meer dan een acht kleine poesjes beloofde ons dat ze er wel wilde voor zorgen.

Ons hartje was gerust.

Advertisement

Plopsaland enzo

De eerste week van Juli, dat is na Rock Werchter, is voor mij steeds een weekje verlof. Nu ja, er wordt wel een beetje gewerkt maar het grootste deel van de dag dient toch als ontspanning.
Zo gingen we op woensdag naar Plopsaland de Panne. Het was voor een keer redelijk zonnig en niet al te frisjes.
Toen we daaraan kwamen werden de kinderen gemeten. En kijk, beiden waren dolgelukkig want beiden zijn net of iets meer dan 125 cm wat betekende dat ze nu overal op mogen. Ook op de ‘gevaarlijke’ roetsjbanen.
Toen we de Anubis rollercoaster betraden – als vuurdoop voor een rollercoaster – had ik toch een beetje schrik dat beide kinderen het maar eng zouden vinden. Maar niets was minder waar, gaan nog een keertje papa?, weerklonk van zodra we tot stilstand kwamen.
Die dag was er ook niet al te veel volk in Plopsaland, en dat maakte dat we al de attracties konden doen met een maximum aanschuiftijd van pakweg 15 minuten.

O ja, voor de kinderen vind ik het nieuwe mayaland best wel leuk. Jammer (of met dit weer niet jammer) dat alles indoor is.

Rond 17 uur begon het dan evenwel te regenen, wat zeg ik, het viel er met bakken terug uit. Op naar huis dus.

Op vrijdag namen we dan eens tijd om naar de cinema te gaan. Ice Age 4 in 3D, een toffe film.
En zo kwam de eerste vakantieweek al snel tot een einde. Nu is het uitkijken naar de week van 15 Augustus want dan rijden we met de auto naar de Provence.