Als jonge twintiger las ik heel af en toe eens een strip van Urbanus. Het moeten de eerste geweest zijn die getekend werden.
Nu een twintig tal jaar later worden er nog steeds strips van Urbanus getekend.
De zoon, nu acht jaar, is er redelijk zot van en zo kocht hij onlangs een drietal strips. En telkens als we gaan shoppen in de delhaize smeekt hij om een nieuwe strip. Tot nu toe gaf ik aan die smeekbede nog niet toe. Gelukkig maar.
Doordat hij die strips graag leest besloot ik om er ook maar eens eentje mee te nemen ‘naar het toilet’.
Groot was mijn verbazing wat voor een troep daarin staat. ‘De liegende leugendetector’, is een aaneenschakeling van vulgariteiten en onnozelheden. Armen en benen worden afgezaagd, er wordt gelachen met gehandicapten en nog veel andere troep.
Ik meen mij te herinneren dat die eerste strips toch nog iets of wat grappig waren maar wat die nu zijn geworden, dat is echt Urbanus de grappenmaker, onwaardig.
Ok het mag dan één en al spot zijn, maar dat zo in een stripverhaal gieten. Niet mijn tasje thee. En al zeker niet voor een kind van acht jaar.
Die boeken heb ik dan maar uit zijn stripaanbod geband.
Leest jouw kind die strips?