Meestal ben ik zo rond kwart na zes/half zeven thuis na de dagtaak te Brussel. In de week dat Elle en Rune bij ons zijn begin ik dan (meestal) onmiddellijk het (meestal) warme avondeten klaar te maken zodat we tegen ten laatste 19u15 aan tafel kunnen. Als de 2 oudste niet bij ons zijn, dan steekt het niet altijd zo nauw wanneer het avondeten op tafel komt. Al probeer ik er toch voor te zorgen dat we rond 20 uur aan tafel kunnen.
In beide gevallen zorgt dit ervoor dat we tijdens de week pas tussen half negen en negen uur in de zetel belanden om toch nog wat televisie te kijken. Aan tafel wordt dan al eens besproken naar wat we die avond dan zouden kijken. Zo ook gisteren, de oudste kinderen zijn niet bij ons, en ik zei dat ik het nieuwe programma op VTM wel eens wou zien. Patrouille Linkeroever.
Maar wat ergerden we ons aan het programma. Het was voor mij niet makkelijk om het tot het einde uit te houden, zo flauw vond ik het. Daarna was er dan Beste Kijkers om de tévé avond te eindigen met de twaalfde man op één.
En dan rijst alweer de vraag waarom ik naar tévé kijk. Zouden we niet beter naar een film of een serie kijken. Of op sommige avonden gewoon een boek nemen en daarin lezen.
Maar dan werpt het mij alweer op dat ik kijk om te kijken. Zoals ik ook naar de radio luister om te luisteren. Ik vind het, hoe bizar ook, raar om naar iets opgenomen te kijken terwijl er (n)iets op de televisie is. Ook zo heb ik het moeilijk om naar een cd te luisteren terwijl stubru op de radio kan weerklinken.
Vreemd trekje vind ik dat van mezelf. Tijd voor wat verandering.
Skip to content
Sietoebie 