Begin van de dag

Bij mij is het meestal dat het eerste uur van de nieuwe dag, die dag maakt of kraakt.
Neem nu vandaag, na een druk weekend, liep de wekker deze morgen om 06.15 af. Tijd om op te staan dus. En dat lukt mij, zoals eerder al meermaals gemeld wonderwel.
Behoorlijk fris stap ik het bed uit en ga de trap af om te koffiemachine in gang te trappen. Ik geef de naar eten smachtende poes eten, doe de radio aan en kijk enigszins verbaasd naar de klok want er weerklinkt nieuws op Studio Brussel. Ha! Het is nog maar goed 06.00 uur. Ik moet het uur van de wekker verkeerd ingesteld hebben bij het vernieuwen van onze slaapkamer dit weekend. Of misschien heeft onze kleinste sloeber weer eens met de knoppekes gespeeld?
Een zee van tijd dus om mij te gaan wassen. Een kwartiertje later ben ik beneden, mijn humeur is best wel goed.
Maar dan begint het. Zoals altijd ga ik vers brood halen. We hebben het geluk dat rechtover ons huis een Total is die brood edm verkoopt. Minder geluk is het feit dat er zo een zeven personen voor mij staan en dat de persoon achter de kassa duidelijk een ochtendhumeur heeft. Ofwel gewoon onhandig is. Het duurt een goede tien minuten eer ik met mijn vers bruin brood terug thuis ben. Onze oprit opgaande controleer ik of de krant in de brievenbus zit. Hm, verdorie geen krant, nochtans is die hier altijd voor 06.15 en het is nu toch al iets over half zeven. Dan maar zonder krant ontbijten. Boterhammen voor op het werk klaarmaken, briefje voor de huisgenoten schrijven en met de auto op naar het station in Aalter. Ik kijk nogmaals in de brievenbus of de krant er nu toch al zou zijn.. Ja hoor, een zucht van opluchting vloeit uit mijn longen. En route.
Vooraleer ik op de Grote Baan kom dient er voorgesorteerd te worden. Sta je links dan zal je de baan oversteken om richting Eeklo centrum te rijden, aan de rechterkant sorteer je voor om richting Maldegem te rijden ‘DUH’. Mijn voorligger sorteerde evenwel rechts voor en stak dan toch zijn linker richtingsaanwijzer aan. U weet waarschijnlijk ook wel dat een straat oversteken een stuk langer kan duren dan gewoon mee te moeten volgen naar de rechterkant.
Op de weg naar het station van Aalter staan er welgeteld 9 verkeerslichten. 8 van die dingen gingen net over tot oranje toen ik er zo een 200 a 300 meter vandaan was. Oproep aan het AWV om een groene stroom in te voeren op de drukke Aalterbaan. Gelukkig heb ik altijd een redelijke marge om tijdig aan het station te geraken, maar je zou op den duur voor minder zenuwen krijgen. 07.17 (5 minuten later dan anders) Aan een plaats op de parking zelf hoef ik, zeker op maandag, niet meer te denken. Dus rijd ik een 300 meter verder om mij daar ergens op een stuk grasveld te parkeren. In snelstaptempo naar het perron waar de trein, op tijd, aangekondigd wordt.
Op twitter post ik dat het eerste uur van de dag, je dag maakt of kraakt. Ik check via swarm in te Aalter en kan de krant beginnen lezen. Ik check 17 minuten te laat in op het werk. De trein had weer last van enig oponthoud. Mogelijks heeft het treinongeval in Leuven van dit weekend er iets mee te maken, niemand die het weet aangezien het personeel bij (korte) vertragingen hier nooit over communiceert.
Half negen, ik neem plaats aan mijn bureau. Koffie halen en we zijn vertrokken voor deze eerste werkdag van de nieuwe week. Blijkt de streaming van de radio niet meer te werken. Echo, geen presentator te horen; kortweg niet aan te horen. Gelukkig is er de iPhone die via de wifi van het werk de radio wel goed uitzendt. Bizar. Maar mede dankzij de Tournée Minérale voel ik mij nu toch best wel goed. De negatieve gedachtenkronkels moesten al snel het onderspit delven voor mijn positieve instelling. Let’s tackle this monday with a smile.

Advertisement