Brieven, zoals een brief op papier en met de post verzonden.
Toen ik in het leger zat ontving ik regelmatig brieven van het thuisfront; Ook van enkele vrienden en vooral vriendinnetjes mocht ik regelmatig een brief ontvangen. En veel van die brieven heb ik nog ergens liggen.
De laatste jaren is een brief echter niet meer aan de orde. Enkel betalingen die je niet gemachtigd hebt om via Zoomit of via mail te laten geworden komen nog via de analoge brievenbus binnen. En reclame, ook al komt die ook via mail binnen, krijg je daar ook nog in.
Zo kwam ik tot de vraag welke informatie onze kinderen nog zullen overhouden aan hun jeugd. Ze hebben natuurlijk veel meer foto’s en filmpjes – ik die het zeer jammer vind dat er over mij geen filmpjes bestaan van toen ik een jonge snotneus was- dan ons. Nu al kijken ze regelmatig naar filmpjes op mijn youtube kanaal of kijken ze naar een opgenomen dansshow op dvd; Hier ben ik dus wel jaloers op. Maar correspondentie, dat zal er nauwelijks zijn. Want ik neem aan dat de emails niet bewaard laat staan afgeprint worden. De belangrijke mails die worden wel een tijd lang in een archief bewaard, maar na een tijd vervliegen die ook in de digitale wereld.
Maar zo een brief, het heeft nog altijd iets.
Sietoebie 