[Dit is echt geen reclame-blogpost]
Proloog
Griekse joghurt dat is helemaal niets voor mij.
Ik dacht nu zo dat ik verleden week een oikos yoghurt in de ijskast van het werk gezet had. Een reminder in mijn outlook agenda die mij daar omstreeks 10.15 deed aan herinneren bevestigde dat gedacht. Echter, toen ik met het water in de mond bij die ijskast aankwam bleek de oikos yogurt niet aanwezig te zijn. Ik moet mij dus vergist hebben over de aanwezigheid ener yogurt in de ijskast.
Hoe is zo een Oikos yoghurt dan in de ijskast van het werk terecht gekomen?
Tot enkele weken geleden dacht ik dat Oikos yoghurt niets voor mij was. Ook al had de vriendin het toen in huis gehaald, ik zou daar geen potteke van eten, laat staan van proeven.
Oikos yoghurt van Danone staat voor Griekse yoghurt; Ik ben echt wel fan van de Griekse keuken, maar de yoghurt – onder meer gebruikt in tzatziki – dat vind ik niet te eten.
Tot over een week of twee. Ik had zin in een yoghurtje en er stonden alleen Oikoskes in de frigo. Ik had de keuze tussen eentje met caramel of eentje met appel-kaneel.
Zou ik dan toch eens proberen? Ik was alleen thuis dus alle gevolgen kon ik op mijn eentje dragen.
… Die eerste schep die ik nam en proefde. Maar lekker. Gelijk een engelke die op jouw tong piest zeggen ze bij ons. Dat smaakte echt naar meer. En het werd steeds lekkerder. De bodem van zo een potteke is gevuld met – rarara caramel – en de mengeling met de yoghurt is echt heel lekker. Zo lekker zelfs dat ik ongezien het potteke uitlikte 😋
En zo kwam het dus dat ik daags nadien ook een potteke meenam naar het werk. Eentje met appel.
Daar plaatste ik het ‘s morgens in de ijskast om het dan in de namiddag te kunnen opeten. Ik zat evenwel op een ander verdiep en dacht het Yoghurtje dan wel op een andere dag op te zullen likken eten. Dus ik schreef een reminder in mijn agenda ‘dat er nog een potteke Yoghurt in de ijskast staat’. Niet dat ik het anders vergeten zou zijn, maar het is een gewoonte geworden om zowat alles in mijn agenda aan te brengen. Het is gewoon leuk om dan na een aantal maanden of zelfs jaren nog eens naar een bepaalde dag te kijken en er aan herinnerd te worden wat je die dag dan deed. Net zoals ik wel eens door dit blog navigeer om te zien wat ik x-aantal jaar geleden op een bepaalde dag schreef. Dagboekgewijs als het ware.
Maar goed, dit alles haalt mijn yoghurtje natuurlijk niet terug.
Gelukkig zijn er hier grootwarenhuizen genoeg in de buurt. Deze middag zal er dus zeker een Oikoske gegeten worden.
Of, ik heb het dan toch opgegeten, verleden week vrijdag en daar geen notitie in mijn agenda van gemaakt.. Neeeuuh, dat kan niet. Ik zou het mij zeker herinneren.
Epiloog
Waarom Danone voor de naam Oikos koos is mij evenwel een raadsel.