Verdorie, ik ga moeten hé; Van mijn hart een steen maken.
//embedr.flickr.com/assets/client-code.js
Al 16 jaar woont ze bij mij. Die zwarte kat genaamd Chicabee. Geboren op 09/03/2001.Maar de laatste maanden is Chicabee zichzelf niet meer. Ze heeft het aan de schildklier. We hebben geprobeerd met speciale voeding en dat hielp even. Dat is evenwel ook al een tijdje niet meer zo. Ook al eet ze zich verloren ze verliest gewicht. Sinds verleden jaar moet ze zeker al zo een 4kg minder wegen.
Chicabee is dus al langer niet meer zo, hoe moet ik het schrijven, aangenaam. Op elk tijdstip van de dag is er kattengejank, ja ook een kot in de nacht, omdat ze eten wil. De laatste weken probeer ik haar net voor wij gaan slapen nog een zakje voeding te geven, te wachten tot het opgegeten is en haar dan buiten te steken. Dan horen we ze niet altijd als ze buiten staat te janken 😦
Op moment dat ik dit begon te tikken heeft ze eten gekregen. We zijn nu goed een paar minuten verder en wie staat er al terug te janken. Janken als een kleine kleine baby die eten wil.
Onrustig, dat is ze ook. Binnen/buiten buiten/binnen. Ook steekt ze zich veel we, vinden we regelmatig uitgekotst eten op allerlei plaatsen. Kak vinden we ook hier en daar. En het ruikt enorm. Zo dat als je thuiskomt na het werk wel even dient uit te kijken of er ergens één of ander hoopje ligt. En het huis ruikt dan zeker niet aangenaam.
Nochtans is haar vacht best nog wel verzorgd en komt ze zo heel af en toe nog eens een aaike vragen. Maar het weegt een beetje op ons allemaal. Helaas. Ik ga hard moeten zijn. Maar ik ben zeker dat het de juiste oplossing is. Om ze nog ergens anders naar toe te brengen dan naar de poezenhemel is ook geen oplossing. Dat beestje zal nooit ergens anders meer kunnen aarden.
En nu de stap nemen. *slik* Vandaag, of neen wacht, vrijdag. Of…
O ja; waar de naam Chicabee vandaan komt? Uit de film Nell. Hierin speelt Jodie Foster een bijzonder meisje dat nauwelijks kan praten doordat ze jarenlang werd opgesloten. Nog niet gezien, check it out 😉
Rust zacht, Chicabee. *pling*
Sietoebie 
Mijn hart bloedt als ik dit lees. Niet alleen omdat je blogpost heel ontroerend is. Maar ook omdat ik ook katten heb gehad vroeger in mijn jeugd. Eentje daarvan is ook echt heel lang blijven leven, en dat was Pluize. En Pluize lijkt nogal hard op Chicabee van uiterlijk blijkbaar…
Ik snap dat het lastig gaat zijn. Maar je gaat er goed aan doen. Sterkte, maat!
LikeLike