Een mens, die moet zo af en toe zijn ei eens kwijt. En dat gebeurt bij velen wel eens op café. Maar aangezien wij de laatste jaren nog maar weinig op café gaan is dit blog zowat mijn eigen café geworden. Ik neem er naargelang het tijdstip een koffietje, cola of spa bij, zet mij neer of ik sta, zoals nu, recht aan mijn geïmproviseerde stand up desk en ik doe mijn verhaaltje. Eerst tegen mijzelf om het daarna de wijde wereld in te sturen door een druk op de ‘Publiceren’ knop. Weinig interactie op het moment van schrijven, dat is waar. maar voel je vooral vrij om te antwoorden in de commentaren die voor iedereen toegankelijk zijn 24/24 7/7.
Meestal heb ik massa veel data in mijn hoofd over wat ik schrijven zal. En in het begin geraken mijn vingers dan ook bijna in een knoop om het zo snel mogelijk getikt te krijgen. Maar na verloop van tijd denk ik dat de post te lang aan het worden is en dat ik dan maar de rest van de data dien op te kroppen voor een volgende keer. Of ik merk dat de uiteindelijke inhoud van de blogpost totaal niet is met wat de intentie ervan was. Zo gaat het toch ook regelmatig op café. Je begint aan een gesprek en plots is dat gesprek een totaal andere weg ingegaan als wat de bedoeling was.
Zo ook nu. Ik moet zelfs al eens denken waarover ik ging schrijven. Gelukkig stond mijn titel er al. ‘Geen compensatie’;
Juist, terwijl ik daarnet vluchtig aan het kuisen was kreeg ik telefoon van de verkoper uit de Volkswagen garage. Zoals de meeste al weten hebben we ons in Januari 2017 een nieuwe auto gekocht. De Peugeot, 9 jaar oud en 240.000 km op de dieselmotor was aan vervanging toe. Bij Peugeot zouden we niet blijven, niet om wille van de auto maar des te meer om wille van de garage…
Na vele bezoeken aan verschillende merken die een zeven zitter aanbieden en de daarbij gaande proefritten met een Opel, Ford, Nissan, BMW en Volkswagen, viel onze keuze op het laatste merk en in het bijzonder op de 5 zitter Tiguan; Alé, mijn keuze.
Bestelbon getekend op 25-01-17, uiterste leverdatum 23-07-17. We konden beginnen aftellen. Maar dat aftellen, zoals je kan lezen in deze blogpost, dat bleef maar duren.
Om de Peugeot, waar we nu nog dus zeker nog een maand moeten blijven mee rijden, toch veilig te houden zijn er nieuwe ruitenwissers nodig. Ook een onderhoud is aan de orde want die zou al 10K geleden gemoeten hebben.
Een aantal van mijn lezers zeiden me om toch maar iets van compensatie te eisen. Zelfs een wagen gaan huren en de factuur hier dan doorrekenen in de uiteindelijke aankoopfactuur werd geopperd.
Zaterdag gingen we dus nog maar eens tot bij de garage waar we de VW bestelden. Ik had al eens een mail gestuurd met een heuse uiteenzetting en nu vertelde ik nogmaals dat een onderhoud aan de orde is en dat ook de ruitenwissers vervangen dienen te worden. De verkoper ging even praten met zijn baas en kwam terug om mij te melden dat een onderhoud niet diende te gebeuren. Dat in geval van panne zij zouden instaan om mij te depanneren. Hm. In geval van panne. Stel je voor, ik rij dagelijks met de auto van en naar Brussel. Ik zou, door het niet doen van een onderhoud hetwelk zich opdringt, toch niet graag in panne vallen. En nog meer, mijn verzekering dekt ook zo een dingen. En wat dan verder, als de auto in panne valt. Een vervangauto? Een gratis herstelling?
De verkoper zou de maandag dus nogmaals bij de district manager informeren en mij dan contacteren met wat zou kunnen. Dus daarover kreeg ik eerder telefoon. Volkswagen kan niets compenseren. Ook al zijn we nu 8 weken na schriftelijk opgestelde leverdatum; enige vorm van compensatie is niet mogelijk.
Ik weet heel goed dat ze daar in de garage niets kunnen aandoen, maar van hogerhand zou er toch wel iets gedaan mogen worden.
Laat de auto voor wat hij is zei de vriendin. Ga voor iets anders kijken, ook al wil je zo graag die Tiguan.
Neen, dat is geen goede start voor mij bij VW. Maar zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk.