Over verkiezingsborden

Ze zijn daar weer. Net als paddestoelen uit de grond. Op alle mogelijke plaatsen van een gemeente.

De verkiezingsborden op akkers, in tuinen, op dranghekkens, op muren.

De affiches met een hoofd zo groot mogelijk erop, op allerhande ramen aan huizen, winkels, bedrijven.

En ik vind dit echt zo nodeloos. Waarom moet een partij duizenden euro investeren in het laten drukken en plaatsen van deze vervuiling en nodeloos verspillen van papier?

Op facebook zien we dan van partijen hoe straf ze bezig zijn met die borden te plaatsen. Met krantjes rond te bedelen. Sommige krantjes komen zelfs op naam, met de post toe. Het gebeurt wel eens dat er een verkeerde familie werd geadresseerd maar dat kan de verkiezingspret en verkiezingsonkost toch niet drukken zeker. Centen genoeg van onze sponsors. We moeten er iets mee doen. En wees vooral volgende keer terug welkom op onze iets te dure Barbecue, de duur mosselfestijn ofzo.

Is er een wedstrijd tussen partijen wie het meeste affiches kan hangen binnen 72u? Wie de grootste kop op een affiche kan laten drukken?

Zou er daar nu echt één kiezer meer door gewonnen worden? Ha juist, die persoon op die affiche die gaf mij verleden week met een smile van hier tot Tokyo een handdruk toen ik ze op de markt tegen kwam. Dus nu stem ik daar maar voor. Of neen, wacht. Dat is die persoon die alleen maar kan lachen en een hand geeft wanneer de verkiezingen eraan komen. Stem kwijt. Misschien zelfs lijststem kwijt.

Neen, ik zie het nut er niet van in. Overtuig mij van het tegendeel, beste politiekers.

 

Advertisement

Loopfietskampioenschap

Op zondag 19 augustus werd de slotrit van de Ronde van Oost-Vlaanderen U23 in Eeklo gereden. Om dit nog een beetje extra op te fleuren had onze buurman een waar Oost Vlaams loopfietskamioenschap georganiseerd op de markt.

Uit de krant:

Om er een volksfeest voor het hele gezin van te maken wordt die dag ook het Oost-Vlaams kampioenschap voor loopfietsen gehouden op de Markt. Jongens en meisjes die geboren zijn tussen 2013 en 2016 kunnen gratis deelnemen met hun step. Voor jongens en meisjes van 6 tot 15 jaar komt de Vlaamse Wielerschool langs met een behendigheidsparcours.

Wij schreven onze kleinste ook graag in want het leek ons zeker leuk om aan die activiteit mee te doen. Toen we die zondag op de markt waren ‘checkte ik mij facebookgewijs in op het loopfietskampioenschap’.  (foto vanuit slideshow die te vinden is op het blog van Awbeir.)

//embedr.flickr.com/assets/client-code.js

Al snel kreeg ik de vraag of onze 3-jarige loopfietser kampioen geworden was. Ik antwoordde dat iedereen gewonnen had waarop de respons een ‘?’ was. Vervolgens antwoordde ik dat ieder deelnemertje een winnaar was. Deelnemen <> winnen. U kent het wel.

En toch was er een loopfietsertje dat helaas geen kampioen kon worden. Het kindje, geboren in 2015, durfde de piste waarop slakjes maar ook snelheidsduivels zich naar de meet voortbewogen niet op. Hij zou net naast onze Ebbe vertrekken dus ik kon alles verstaan waarom het kindje niet wou. ‘Papa, ik dujf da ni’ Waarop de Papa ‘Och ge zijt een dom kind. Ge zult nooit iets worden, stap maar af.’ ‘Huilbui’. Mah. Mah. ‘Niets te maren’.

Ik wist even niet wat gedaan maar besloot niet te reageren en onze kleine loopfietskampioen te filmen.

 

 

Iedereen BOB

U kent het wel de campagne om iedere chauffeur aan te sporen om geen alcohol te drinken als u zich nog in het verkeer dient te begeven. Wel, ik denk dat er heel velen zijn die BOB zien als een acronym voor Bang Op de Baan.

Nu het voor velen vakantie is rijd ik terug met de auto naar het werk in Brussel. Ik zou dat normaal ook doen in tijden dat het geen vakantie is, maar de tijd leerde mij dat dit behoorlijk duur is. Daarenboven is het ook steeds meer stresserend aan het worden om vele kilometers af te leggen.

Bang Op de Baan dus. Egoïsme lijkt deze tijd wel het modewoord te zijn. En dat egoïsme komt enerzijds doordat men bang geworden is om op de baan te rijden. Egoïsten op de baan zorgen voor egoïsme van de niet zo ervaren chauffeurs.

Op de E40,  trajectcontrole tussen Wetteren en Erpe-Mere. Hoewel deze controle op dit moment niet meer gedaan wordt, houdt het merendeel van de chauffeurs zich daar aan de wettelijk toegelaten snelheid. Eens daar voorbij zie je dat de grote wagens ineens veel sneller kunnen rijden dan tijdens dat traject. Ze gaan dat dan ook duidelijk maken om te gaan bumperkleven over met de grote lichten te trekken zodat ze snel voorbij kunnen. Mogelijks zijn ze dan ook nog aan het telefoneren.

Motorijders. Ongelooflijk hoe hard je voor deze dingen moet uitkijken. Net als fietsers die overal tussen hoppen of voetgangers die wel eens zullen inschatten hoe snel een wagen afkomt.

Het is dus logisch dat er heel wat mensen bang worden in het verkeer. Ik merk het ook aan mezelf. Ik ben nog ver van het bange stadium af maar ik merk dus dat ik nog aandachtiger dien te zijn op de baan.

Zal dit beteren als we allemaal met zelfrijdende auto’s rondrijden? Ik vrees van niet.

Voor mij is de enige oplossing om veel strenger op te treden bij verkeersovertredingen.

Ik zal er ook wel eens aanhangen door een paar km/uur te snel te rijden. Maar dan weet ik dat ik in fout was en zal dat graag toegeven. Mensen die steen en been klagen dat er onverwachte snelheidscontroles zijn, ik snap het niet. Een nieuwe trajectcontrole van toepassing? Gezaag. Hebben ze niets beter te doen dan hun kassa te spijzen?

GSM aan het stuur? Neem die GSM in beslag. Sim kaartje eruit, terug geven en telefoon in beslag. Ik ben ook al eens gepakt om al rijdende te bellen, toen mijn vriendin hoogzwanger in de kliniek lag, maar ik begreep mijn inbraak in het verkeersreglement en betaalde zonder mopperen de boete.

Er is nog weinig discipline op de weg; niet alleen op de weg trouwens.

Er zullen er nu wel weer zijn die zeggen dat ik dit schrijf doordat ik ouder word. Denk er jullie goesting van. Jullie zijn het gevaar waar iedereen B.O.B. door wordt.