Gisterenavond ging ik met de zoon, die nu in het 2de middelbaar zit naar school om ons daar te informeren over de richtingen die aangeboden worden in het derde middelbaar.
Tijdens het avondeten, voor we dus naar school gingen, had hij laten vallen dat humane wetenschappen hem ook wel iets zeggen. Economie, handel, moderne talen enzomeer zijn zijn ding niet. Momenteel volgt hij – een beetje met vallen en opstaan – Latijn Griekse, een richting die hij naar eigen zeggen wel heel leuk vind. Maar een beetje puberaal gedrag stoort hem in het willen leren. Hij geraakt er telkens met vrij goede punten door maar een uitblinker is hij zeker en vast niet. Of zoals er op school gezegd wordt, er moet er één de eerste van de klas zijn en dan heb je ook één die de laatste is.
Zoals gezegd, Latijn Grieks is zijn ding wel omdat hij heel erg van de culturen en dergelijke meer houdt. Laat hem een uitstap doen naar een archeologische site, een museum, .. en hij leeft zich volledig in die tijden in. Toen we informatie inwonnen over de Latijn Griekse richting en hij daar aangaf dat hij twijfelt tussen LG en Humane wetenschappen kregen we te horen dat hij zich in de humane wetenschappen eerder zou vervelen. Het zou iets te gemakkelijk zijn..
Maar belangrijkste is natuurlijk wat hij later zou willen doen. En die keuze moet als bijna 14 jarige toch wel heel moeilijk zijn. Wat een diversiteit aan mogelijkheden. Tijdens de terugrit gaf hij dat ook aan. “De richting die ik nu kies,” zo zei hij, “die zal voor altijd mijn leven beïnvloeden.” Ik beaamde enigszins en wist te zeggen dat er in het vijfde ook terug een andere weg ingeslagen kan worden met de opgedane kennis van de vorige 2 schooljaren.
Advocaat was zijn grote droom toen hij een jaar of 10 was. Dat heb ik hem enigszins kunnen afpraten. Als hij echt wil en daar ook interesse voor zou tonen dan kan dat van mij. Maar toch, ik ben niet zo voor de advocatuur. Ik vind de advocatuur in vele gevallen op poenscheppen gericht dan wel op verdediging van mensen die het nodig hebben. Uitbuiting zelfs.
Iets in de zorg ziet hij ook wel zitten. Vandaar de humane wetenschappen. Weten hoe de mensen en de maatschappij in elkaar steken. “Dan dien ik mij in te leven in de leefwereld van die andere persoon”. Maar dat kan via de richting Latijn Griekse ook wel aangeleerd worden denk ik dan.
Kijk, ik wil hem zeker niet pushen en het is zeker belangrijk dat ook de school aangeeft wat ze hem verder zien doen. Maar het is toch wat, die studiekeuze.
Sietoebie 