De grote kinderen waren deze week nog bij ons. Er werd door hun vooral voor school gewerkt. De scholen zijn evenwel nog niet open waardoor er les van op afstand gegeven wordt.
Joyce diende met uitzondering van de woensdag elke dag te werken wat er voor zorgde dat ik er alleen voorstond met 3 kinderen.
Zelf schilderde ik nog een kassement op de zolder en we installeerden de Wii, de PS2, PS3 en PS4, met de PSVR op een iets oudere televisie. Helaas, de afstandsbediening voor de TV werd nergens gevonden zodat we niet op de wii of ps2 konden spelen omdat die een aansluiting met een scart hebben en we zonder afstandsbediening niet konden schakelen tussen HDMI en Scartingang.
Joyce doorzocht vrijwel het ganse huis maar toch, geen afstandsbediening te vinden. Ik besloot het internet af te speuren en bestelde er op maandag eentje via eBay. 12 euro en nen klets + 4 euro verzending. Goedkoper vond ik het niet.
Op vrijdag was deze er echter nog niet. Toen plots Joyce, die de kinderkamers aan het kuisen was, naar beneden kwam met de bewuste afstandsbediening. Nieuwe batterijen erin en we konden op de wii. Op de PS3 speelde ik nog eens Prince of Persia.
Deze morgen, Maandag 18/05/2020 stak de afstandsbediening in de brievenbus… Iemand eentje nodig voor een LG TV?
Ik speelde 2 keer padel deze week. Maar dit dient één tegen één gespeeld te worden en maakt het dus iets minder leuk.
Toen ik op woensdag terug kwam van de padel zat de vriendin in zak en as. Dochter Elle kwam mij vertellen dat ze opgelicht was. Opgelicht door in te gaan op een smsje van ‘haar bank’. Hierdoor werd er op een goede minuut zo een 500 euro van haar rekening gehaald. Al bij al een geluk dat de rekening snel geblokkeerd kon worden.
Ondertussen kregen we te horen dat schoonzus Annelies getest zou moeten worden op Corona gezien ze toch wat symptomen vertoonde. Temeer ze op haar werk als kinesiste in het AZ Alma in contact was gekomen met een patiënt die besmet is. Ook broer Ives werd getest en moest deze week absoluut binnen blijven.
Verder met de vrijdag 15/05. Mijn mama is jarig. Samen met mijn broer hadden we online een cadeau gekocht. Dat was al op woensdag geleverd doch de Mama zou het pas op haar verjaardag openen.
Ze werd er 70. Helaas konden we deze mijlpaal niet samen vieren. De mama behoort tot de risicogroep en mede doordat ze momenteel chemo ondergaat gaan we beter niet langs. We hopen dit snel goed te kunnen maken.
Op zaterdag 16/05 was er dan al terug een verjaardag. De mama van Joyce werd er 67. Zij zit in onze bubbel en wij dus in de hare zodat we bij haar op bezoek gingen. Hapjes, drankjes, taart. In de voormiddag had ik ons eerste plantenperkje aangelegd in de tuin. Een perkje met een vlinderstruik, zonnebloemen en lavendel.
Zondag 17/05 eindelijk nog eens gaan lopen. En zoals je eerder al kon lezen laat ik spotify dan beslissen naar wat ik luister. En elke keer verschijnen er onbekende maar ook bekende songs.
Normaal post ik nu een nummer dat voor mij eerder onbekend was, maar deze keer zong ik mee op deze parel van U2 – Walk on.
Later die dag gingen we naar het Leen om Ebbe verder te leren fietsen en ‘s avonds keek ik naar de kampioenenviering van Club Brugge terwijl ik asperges met mimosa van ei en zalm klaarmaakte evenals kippegyros voor morgen.
Tot voor kort had ik helemaal geen zin in verven. Toen ik mezelf zover kreeg om de kassementen dan toch eens te verven had ik zowaar compassie met het beroep ‘schilder’. Maar zoals je kon lezen in mijn vorige post ben ik tegenwoordig weer behoorlijk positief. Ik aanvaard het hele gebeuren steeds beter en beter. En zo besloot ik om een taakje af te werken hetwelk al een behoorlijke poos op mijn todo lijst stond.
[Tuinhuis]
Donderdagmiddag 07-05-20 de zon schijnt en de radio staat voor één keer op Nostalgie. Door de boxen weerklinkt het ene na het andere new wave nummer.
Er kruipt tijd in, in verven. Maar het leuke eraan is dat je dingen ziet veranderen. Ons tuinhuis was een behoorlijk donkere vlek in de tuin.
De deuren afhalen, de raampjes eruit, en we konden beginnen.
Na dag 1 was de voorkant en één deur gedaan.
We vreesden een beetje dat we verf te kort zouden komen om de zijkant en deur 2 af te werken dus begaf ik mij op vrijdag naar de Gamma.
Helaas, de verf die we gebruiken was niet meer beschikbaar. Nochtans had ik de pot nog maar vrij recent gekocht. Ik nam de verf mee die als vervanger diende voor ‘onze’ pot. We gebruikten deze als eerste laag. Deze is echter een lakverf waardoor we tot morgen zouden moeten wachten om er een tweede laag over te verven.
Het zijn voor ons allemaal zeer vreemde tijden. Velen onder ons zitten al dagen, zo niet weken thuis. Waaronder ondergetekende. Ik wil dit blog nu een tijd gebruiken om een soort van dagboek bij te houden. Een dagboek waarin ik dan later kan lezen hoe we deze pandemie – hopelijk – overleefden.
Laat mij beginnen bij 13 Maart 2020. De wereld wordt al een tijd geteisterd door een nieuw virus. Covid19 Ofte Corona Virus Disease 2019. Het zou ergens vanuit China de zijn verovering van de wereld aanvangen.
Op 13 Maart besluit onze regering dat we in een Lockdown gaan. Kort: We dienen zoveel mogelijk in ons kot te blijven. ‘Blijf in uw kot’ wordt de strijdkreet van onze regering.
Op het werk zijn we sinds begin januari bezig aan een behoorlijk boeiend maar ingewikkeld project. Hiertoe zaten we op 12 maart nogmaals samen met de klant waarmee besproken werd dat het project per 31 maart opgeleverd zou worden. Ik heb nog een paar kleine aanpassingen te doen en de klant zou op maandag een demo geven aan haar klanten zodat er nog wel wat extra programmeerwerk voor mij zou komen.
Maar dat gebeurde dus niet. De eerste dagen voelde het allemaal een beetje als verlof aan. Met ons vijfjes deden we ons best om onze dagen te vullen. Maar al snel leek ik in een put te vallen. Ik gleed af. Nochtans kon er nog veel gebeuren in en rond onze nieuwbouw. Toch wou ik niets liever dan slapen. Verdorie, dit leek wel hetzelfde verhaal te worden als jaren geleden. Zo voelde het ook. Eten koken werd een last, met veel moeite schilderde ik een paar kassementen, gamen zegt mij weinig, tv en muziek raken niet tot bij mij,.. . Ik sleep mij ook door een pak administratie aangaande de ingevoerde coronamaatregelen om steun te krijgen. Uitstel betaling hypotheek, aanvragen overbruggingsrecht, .. . Het lijkt alsof ik bergen dien te verzetten. Volgens mijn fitbit slaap ik gemiddeld 9:10 uur per dag. Ook overdag merkt mijn fitbit op dat ik wel eens een dutje van een uur tot anderhalf uur doe.
De twee grootste kinderen blijven 3 opeenvolgende weken bij ons. Hun mama is immers ziek en we willen uiteraard geen enkel risico lopen. Het zorgt voor behoorlijk wat animo bij ons thuis. Gelukkig is het best goed weer in deze periode zodat we veel buiten kunnen zitten. Op 17 April gaan ze dan voor een weekje terug naar hun mama. Het zouden twee weken worden. Dochter Elle krijgt tijdens de eerste dagen koorts en voelt zich niet goed. We besluiten niet te wisselen op 24 April. Op zondag 26 April verjaart zoon Rune. 15 jaar. De kinderen komen eens af. Elle met mondmasker en de anderhalve meter afstand respecterend. Je weet maar nooit. Maar de tweede week wordt ze al snel beter. Zo kunnen ze wel naar ons komen vanaf 1 Mei. Terug voor 2 weken zodat de wisseling in de toekomst terug volgens planningen op het werk edm zou uitkomen.
Via de klant verneem ik dat er een demo vanop afstand gegeven werd en dat er nog een aantal opmerkingen zijn en vraagt om deze tegen 27 April afgewerkt te hebben. Ik geraak er echter niet. De gevraagde aanpassingen lijken onmogelijk te realiseren. Of toch niet op minder dan een dag tijd.
Dinsdag 28 April. Mijn Mama stuurt rond 9 u een berichtje dat ze terug in de kliniek zit voor een chemokuur. In een volgende post kom ik hier zeker op terug. Ik voel mij niet goed en besluit op bed te gaan liggen. daar wil ik de ganse dag wel liggen. Ik probeer een beetje televisie te kijken maar het liefst wil ik slapen. Tot dat ik denk ‘dit mag en kan zo niet verder’.
Woensdag 29 April. Ik besluit de koe bij de horens te vatten. Vooreerst die kleine aanpassingen die de klant vroeg. Het gaat vlot. Ik voel mij opeens herboren. 5 uur later zijn al de aanpassingen gedaan en neem ik contact op met de klant. Ik verontschuldig mij maar de klant heeft er gelukkig alle begrip voor.
De kinderen die krijgen ondertussen preteaching. Er kruipt wat energie en tijd in. Maar het gaat mij goed af. De kleinste, Ebbe – 5 jaar, die is hier natuurlijk ook nog. En voor hem is het toch wat moeilijker om zich zelfstandig bezig te houden. Gelukkig is er een iPad en televisie. Echter, we willen hem daar niet te veel aan gekluisterd houden zodat ook veel tijd naar hem gaat. Maar goed, we zijn er mee bezig.
Donderdag 30 April. We krijgen bericht dat we vanaf maandag 04 Mei terug mogen gaan padellen. Weliswaar één tegen één, maar het klinkt toch een beetje als muziek in de oren.
Volgens mijn fitbit sliep ik de laatste dagen zo een 6 uur. Mijn normale manier van doen.
Dochter Elle dient voor school te sporten. Ze besluit om te gaan lopen. En dat steekt mij ook terug aan. Ik ga ook terug lopen. Op zondag 3 Mei start ik er mee.
Ik activeer strava terug en op spotify download ik een lijst van de beschikbare ‘daily mix’-lijsten. Tijdens mijn eerste loopje ontdekte ik zo de groep ‘James’. Na de douche zoek ik het oeuvre van deze groep op. En zo kwam ik uit op een lang vergeten nummer van eind de jaren negentig.
Hoewel er momenteel nog nauwelijks tot geen werk is, en ook de vooruitzichten voor Mei en misschien zelfs Juni weinig positief zijn voel ik de energie terug opborrelen. We zullen roeien met de riemen die we hebben, ook al zijn ze wat kort.
[Maandag 03 05 20] winderig maar zonnig na de middag 15 graden
17u: levering Hello fresh
18u: klaarmaken en eten van paddestoelenrisotto van orzo.
19u: tijd om te gaan padellen met broer Ives. Eén uurtje 1vs1
[Dinsdag 04 05 20] Zonnig maar fris: 15 graden.
Uit bed om 08:23, volgens de fitbit sliep ik 05u43. Licht ontbijt en met de koffie aan de pc gaan zitten alwaar ik de nodige digitale documenten opzoek om door te sturen naar de boekhouder opdat die mijn belastingaangifte zou kunnen doen. Vervolgens ben ik een tijdje zoet met het aanvragen van een compensatiepremie. Elke zelfstandige die een omzetverlies van 60% (periode 14-03 tot 30-04) kan voorleggen heeft recht op een premie van 3000 euro.
De oudste kinderen hebben beiden een live les, de kleinste man die heeft taakjes voor de juf te doen. Voor het eerst sinds de lockdown zitten we samen om het middagmaal te eten. Voorheen at elkeen wanneer het uitkwam. Structuurloos.
We aten een belegd broodje van bij Chill Bread, een broodjesspeciaalzaak uit Eeklo waarvan de zaakvoerders in ‘onze’ wijk wonen. De pijkensakkerwijk.
Later die middag, ik keek er al naar uit, ging ik lopen. Nog wat stijfjes van de vorige keer en van het padellen begin ik eraan. Uiteraard weerklinkt er een spotify (daily-mix 2)
Verschillende vergeten en ook voor mij ongekende maar goede nummers passeren.
Omdat ik fan ben van de charismatise Richard Ashcroft onthoud ik vooral deze:
The Verve – Judas.
Na de douche is het al terug tijd om aan het avondeten te beginnen. Er staat paella op het programma. Paelle met een vismengeling en kippenboutjes.
Via het nieuws vernemen we dat de coronamaatregelen morgen aangepast zullen worden. We zijn benieuwd.
‘s Avonds kijken we zoals gewoonlijk naar Gert Late night. Joyce keek deze keer niet mee, ze is terug aan het puzzelen geslagen en kan daar moeilijk afstand van nemen. Na de containercup op Vier kijk ik nog naar een aflevering van de serie Hollywood op Netflix. Om 01:25 kruip ik in bed.
(volgende blogposts zullen zeker korter zijn, ik had deze nodig om in te lopen).
Sietoebie 