Studiekeuze

Gisterenavond ging ik met de zoon, die nu in het 2de middelbaar zit naar school om ons daar te informeren over de richtingen die aangeboden worden in het derde middelbaar.

Tijdens het avondeten, voor we dus naar school gingen, had hij laten vallen dat humane wetenschappen hem ook wel iets zeggen. Economie, handel, moderne talen enzomeer zijn zijn ding niet. Momenteel volgt hij – een beetje met vallen en opstaan – Latijn Griekse, een richting die hij naar eigen zeggen wel heel leuk vind. Maar een beetje puberaal gedrag stoort hem in het willen leren. Hij geraakt er telkens met vrij goede punten door maar een uitblinker is hij zeker en vast niet. Of zoals er op school gezegd wordt, er moet er één de eerste van de klas zijn en dan heb je ook één die de laatste is.

Zoals gezegd, Latijn Grieks is zijn ding wel omdat hij heel erg van de culturen en dergelijke meer houdt. Laat hem een uitstap doen naar een archeologische site, een museum, .. en hij leeft zich volledig in die tijden in. Toen we informatie inwonnen over de Latijn Griekse richting en hij daar aangaf dat hij twijfelt tussen LG en Humane wetenschappen kregen we te horen dat hij zich in de humane wetenschappen eerder zou vervelen. Het zou iets te gemakkelijk zijn..

Maar belangrijkste is natuurlijk wat hij later zou willen doen. En die keuze moet als bijna 14 jarige toch wel heel moeilijk zijn. Wat een diversiteit aan mogelijkheden. Tijdens de terugrit gaf hij dat ook aan. “De richting die ik nu kies,” zo zei hij,  “die zal voor altijd mijn leven beïnvloeden.” Ik beaamde enigszins en wist te zeggen dat er in het vijfde ook terug een andere weg ingeslagen kan worden met de opgedane kennis van de vorige 2 schooljaren.

Advocaat was zijn grote droom toen hij een jaar of 10 was. Dat heb ik hem enigszins kunnen afpraten. Als hij echt wil en daar ook interesse voor zou tonen dan kan dat van mij. Maar toch, ik ben niet zo voor de advocatuur. Ik vind de advocatuur in vele gevallen op poenscheppen gericht dan wel op verdediging van mensen die het nodig hebben. Uitbuiting zelfs.

Iets in de zorg ziet hij ook wel zitten. Vandaar de humane wetenschappen. Weten hoe de mensen en de maatschappij in elkaar steken. “Dan dien ik mij in te leven in de leefwereld van die andere persoon”. Maar dat kan via de richting Latijn Griekse ook wel aangeleerd worden denk ik dan.

Kijk, ik wil hem zeker niet pushen en het is zeker belangrijk dat ook de school aangeeft wat ze hem verder zien doen.  Maar het is toch wat, die studiekeuze.

 

Autoruit ontdooien

Nu het regelmatig vriest en menig auto buitenslaapt leest men overal welke middeltjes je al dan niet gebruikt om de bevroren ramen van de auto te ontdooien.

Krabben, met lauw tot warm water overgieten (don’t!), preventief afdekken, …

Mijn auto slaapt noodgedwongen ook buiten en ik heb hier dus ook mee te maken. Neem daar dan nog het vroege uur bij wanneer ik naar het station dien te vertrekken en je begrijpt dat geen van bovenstaande oplossingen tot mijn handelingen behoren.

Ik begrijp de vele klaagzangen ook niet over het feit dat het allemaal veel tijd in beslag neemt.

Wij thuis doen het anders. Mijn vriendin werkt in het Kruidvat en daar hebben ze een wondermiddeltje. Voor de prijs van 1,99 euro kan je daar een de-icer spray kopen. Het volstaat om enkele keren op de ramen te spuiten en aanzie: een helder doorkijkbare ruit zal jouw beloning zijn.

Of wacht, zo een spray.. Is dat dan slecht voor het klimaat?

Teleurgesteld

Ja, ik ben teleurgesteld. Teleurgesteld in dit land. Nog meer dan ooit ervoor tonen de verkozenen van het volk hun ware gelaat. Nu ja de verkozenen van het volk.

Het is nog altijd de partijtop die beslist wie er plaats neemt op een zitje in de regering. Niet het volk kiest dat. Een systeem zoals in Engeland zou in mijn ogen een pak beter zijn. Daar wordt diegene die door het volk werd verkozen wel op zijn plaats gezet.

Wat er nu gebeurde met de aangestelde ministers en staatssecretarissen tart toch alle verbeelding. Waar is de democratie nu naar toe? Het zinde de Heren en Dames niet dat er een partij, nota bene de grootste van Vlaanderen, niet akkoord ging met een opgelegd verdrag dus werd die partij maar buiten spel gezet. Zomaar. Zelfs de grondwet wordt hier met de voeten getreden.

Ook op twitter mag je nog nauwelijks een beetje sympathie tonen voor die partij. Ook al zal ik er niet onmiddellijk op stemmen, maar al snel word je in dat vakje gestoken. ‘Gij rechtse vuilaard’. Er zijn onder meer Rederijkers die met iedereen, alles en nog wat mogen lachen, maar owee als je een woordje van kritiek uit. Dan slaat de vlam in de pan en doe je maar beter een poncho aan om alle bagger die je over je heen krijgt, op te vangen.

 

 

 

Exuberante lonen

Deze morgen, zo rond 06.24. Ik neem plaats in de trein en vertrek vanuit Aalter richting Brussel. Ik steek de mini jack in de telefoon en doe de oortjes in. Ik neem de krant erbij en begin die te doorbladeren.

Niet veel later gaat het op Studio Brussel met begrijpelijke verbazing over de hoge lonen van voetballers. Chelsea, zou Eden Hazard graag bij zich houden. Terwijl de speler zelf een transfer naar Real Madrid wel ziet zitten. Momenteel verdient de spelers zo een 230.000 euro per week. Bruto weliswaar. En dat zonder andere inkomsten uit wedstrijden met de Rode Duivels of andere sponsoring. Een habbekrats in vergelijking met Ronaldo of Kevin de Bruyne. Die zouden 300.000 en meer per week vangen.

Chelsea doet dus een voorstel aan Eden. Blijven en je verdient 18mio per jaar. De journalist op de radio vind het te belachelijk voor woorden. En ik ook wel. Ik sla de bladzijde van de krant om en zie dit artikel staan.

Naar mijn bescheiden mening haalt Chelsea toch wat ROI uit zijn spelers.

 

Bacteriële vergadering

Het worden weer topdagen op de trein voor de bacteriën en hun poging om mensen lastig te vallen. Naast de man met zijn glazen potje yoghurt stoorde ik mij weer enorm aan de vele hoestpartijen die uitmonden in slijmerig keelgeschraap.

Belangrijkste is evenwel dat we veilig in Brussel geraken en het werk graag doen.

 

Dadchelor party

Zo een dadchelor party ofte een Man Shower, kan dat ook nog 15, 14 en 4 jaar na datum?

Rust in het hoofd

Het niet zo eenvoudig om rust te vinden. Ik heb het voordeel dat ik ‘s nachts niet te veel pieker waardoor ik nauwelijks wakker lig. Het is ooit wel anders geweest. Maar overdag denk ik wel veel na. Op het werk gebeurt het dan ook wel eens dat ik een kwartiertje ga wandelen omdat het wat te druk is in de bovenkamer. Mede door de toch wel redelijk drukke job maar zeer zeker ook door het dagelijks gebeuren. Huis bouwen, kinderen, partner, .. De vraag of je dit allemaal wel goed aanpakt. De vraag of je, als zelfstandig consultant, zal verder blijven werken of toch maar eens aan een vast dienstverband zal beginnen. Pensioen enzo. Een iets grotere zekerheid van werk ook. En van een vaste werkvloer te hebben, niet meer te moeten veranderen van collega’s edm.

En ik heb dan ook nog het nadeel om toch wat hoog sensitief te zijn waardoor bepaalde gewaarwordingen als storend beleefd worden.

Toen ik onlangs een bon in de krant zag staan voor een mindfulnessbox knipte ik die uit. En die bon is nu de reden van deze post. Want die ligt hier nog bij mij waardoor ik op twitter de vraag stelde of het een goed idee is om zo een boeken te lezen.

Al snel werd mij gewezen op bepaalde apps op de smartphone. Headspace, Calm. Maar wanneer moet je daar dan naar luisteren. ‘s Morgens schijnt het beste tijdstip zijn. Maar ik sta op om 05.15 om dan tegen 05.45 richting het werk te vertrekken. En dat is meestal via de trein. Ook een bron van stress, die trein. Beter zou ik met de auto blijven rijden naar Brussel maar daar hangt een te hoog kostenplaatje aan vast. Een 100 euro benzine per week kan al tellen toch. En de files.

Wat doe jij om dat hoofdje toch een beetje kalm te houden? Ik ga die headspace eens een kans geven, maar dan ‘s avonds. Als het kalm in huis is. Na 22 uur ofzo.

 

Over verkiezingsborden

Ze zijn daar weer. Net als paddestoelen uit de grond. Op alle mogelijke plaatsen van een gemeente.

De verkiezingsborden op akkers, in tuinen, op dranghekkens, op muren.

De affiches met een hoofd zo groot mogelijk erop, op allerhande ramen aan huizen, winkels, bedrijven.

En ik vind dit echt zo nodeloos. Waarom moet een partij duizenden euro investeren in het laten drukken en plaatsen van deze vervuiling en nodeloos verspillen van papier?

Op facebook zien we dan van partijen hoe straf ze bezig zijn met die borden te plaatsen. Met krantjes rond te bedelen. Sommige krantjes komen zelfs op naam, met de post toe. Het gebeurt wel eens dat er een verkeerde familie werd geadresseerd maar dat kan de verkiezingspret en verkiezingsonkost toch niet drukken zeker. Centen genoeg van onze sponsors. We moeten er iets mee doen. En wees vooral volgende keer terug welkom op onze iets te dure Barbecue, de duur mosselfestijn ofzo.

Is er een wedstrijd tussen partijen wie het meeste affiches kan hangen binnen 72u? Wie de grootste kop op een affiche kan laten drukken?

Zou er daar nu echt één kiezer meer door gewonnen worden? Ha juist, die persoon op die affiche die gaf mij verleden week met een smile van hier tot Tokyo een handdruk toen ik ze op de markt tegen kwam. Dus nu stem ik daar maar voor. Of neen, wacht. Dat is die persoon die alleen maar kan lachen en een hand geeft wanneer de verkiezingen eraan komen. Stem kwijt. Misschien zelfs lijststem kwijt.

Neen, ik zie het nut er niet van in. Overtuig mij van het tegendeel, beste politiekers.

 

Iedereen BOB

U kent het wel de campagne om iedere chauffeur aan te sporen om geen alcohol te drinken als u zich nog in het verkeer dient te begeven. Wel, ik denk dat er heel velen zijn die BOB zien als een acronym voor Bang Op de Baan.

Nu het voor velen vakantie is rijd ik terug met de auto naar het werk in Brussel. Ik zou dat normaal ook doen in tijden dat het geen vakantie is, maar de tijd leerde mij dat dit behoorlijk duur is. Daarenboven is het ook steeds meer stresserend aan het worden om vele kilometers af te leggen.

Bang Op de Baan dus. Egoïsme lijkt deze tijd wel het modewoord te zijn. En dat egoïsme komt enerzijds doordat men bang geworden is om op de baan te rijden. Egoïsten op de baan zorgen voor egoïsme van de niet zo ervaren chauffeurs.

Op de E40,  trajectcontrole tussen Wetteren en Erpe-Mere. Hoewel deze controle op dit moment niet meer gedaan wordt, houdt het merendeel van de chauffeurs zich daar aan de wettelijk toegelaten snelheid. Eens daar voorbij zie je dat de grote wagens ineens veel sneller kunnen rijden dan tijdens dat traject. Ze gaan dat dan ook duidelijk maken om te gaan bumperkleven over met de grote lichten te trekken zodat ze snel voorbij kunnen. Mogelijks zijn ze dan ook nog aan het telefoneren.

Motorijders. Ongelooflijk hoe hard je voor deze dingen moet uitkijken. Net als fietsers die overal tussen hoppen of voetgangers die wel eens zullen inschatten hoe snel een wagen afkomt.

Het is dus logisch dat er heel wat mensen bang worden in het verkeer. Ik merk het ook aan mezelf. Ik ben nog ver van het bange stadium af maar ik merk dus dat ik nog aandachtiger dien te zijn op de baan.

Zal dit beteren als we allemaal met zelfrijdende auto’s rondrijden? Ik vrees van niet.

Voor mij is de enige oplossing om veel strenger op te treden bij verkeersovertredingen.

Ik zal er ook wel eens aanhangen door een paar km/uur te snel te rijden. Maar dan weet ik dat ik in fout was en zal dat graag toegeven. Mensen die steen en been klagen dat er onverwachte snelheidscontroles zijn, ik snap het niet. Een nieuwe trajectcontrole van toepassing? Gezaag. Hebben ze niets beter te doen dan hun kassa te spijzen?

GSM aan het stuur? Neem die GSM in beslag. Sim kaartje eruit, terug geven en telefoon in beslag. Ik ben ook al eens gepakt om al rijdende te bellen, toen mijn vriendin hoogzwanger in de kliniek lag, maar ik begreep mijn inbraak in het verkeersreglement en betaalde zonder mopperen de boete.

Er is nog weinig discipline op de weg; niet alleen op de weg trouwens.

Er zullen er nu wel weer zijn die zeggen dat ik dit schrijf doordat ik ouder word. Denk er jullie goesting van. Jullie zijn het gevaar waar iedereen B.O.B. door wordt.

Alcohol op tv

Het was een collega die het deze morgen ter sprake bracht. Tijdens de small talk bij de eerste koffie op het werk ging het over het alcoholgebruik tijdens deze warme dagen. Terwijl de ene collega het als een verfrissing ziet, de andere het als een beloning na een werkdag, drinkt een andere liever iets fris op het terras van een café of van zijn/haar huis. Of dat er na het drinken van één glas alcohol verder gedronken diende te worden. Want eentje is geentje, u kent het wel.

En zo kwamen de praatprogramma’s op tv aan bod. Zelf had ik er nog niet over nagedacht of zelfs bij stilgestaan, maar neem nu Vive le Vélo. Daarin wordt steevast afgesloten met een glas wijn. Tijdens de volledige aflevering staat dat glas wijn duidelijk in het zicht.

Ook tijdens het WK in Rusland kwam al eens een glas champagne op de proppen of werd er zelfs een volledige fles aan de bondscoach geschonken.  Een man die bovendien geen alcohol drinkt.