De week van 11 tot 17 Mei

De grote kinderen waren deze week nog bij ons. Er werd door hun vooral voor school gewerkt. De scholen zijn evenwel nog niet open waardoor er les van op afstand gegeven wordt.
Joyce diende met uitzondering van de woensdag elke dag te werken wat er voor zorgde dat ik er alleen voorstond met 3 kinderen.

Zelf schilderde ik nog een kassement op de zolder en we installeerden de Wii, de PS2, PS3 en PS4, met de PSVR op een iets oudere televisie. Helaas, de afstandsbediening voor de TV werd nergens gevonden zodat we niet op de wii of ps2 konden spelen omdat die een aansluiting met een scart hebben en we zonder afstandsbediening niet konden schakelen tussen HDMI en Scartingang.

Joyce doorzocht vrijwel het ganse huis maar toch, geen afstandsbediening te vinden. Ik besloot het internet af te speuren en bestelde er op maandag eentje via eBay. 12 euro en nen klets + 4 euro verzending. Goedkoper vond ik het niet.
Op vrijdag was deze er echter nog niet. Toen plots Joyce, die de kinderkamers aan het kuisen was, naar beneden kwam met de bewuste afstandsbediening. Nieuwe batterijen erin en we konden op de wii. Op de PS3 speelde ik nog eens Prince of Persia.

Deze morgen, Maandag 18/05/2020 stak de afstandsbediening in de brievenbus… Iemand eentje nodig voor een LG TV?

Ik speelde 2 keer padel deze week. Maar dit dient één tegen één gespeeld te worden en maakt het dus iets minder leuk.
Toen ik op woensdag terug kwam van de padel zat de vriendin in zak en as. Dochter Elle kwam mij vertellen dat ze opgelicht was. Opgelicht door in te gaan op een smsje van ‘haar bank’. Hierdoor werd er op een goede minuut zo een 500 euro van haar rekening gehaald. Al bij al een geluk dat de rekening snel geblokkeerd kon worden.

Ondertussen kregen we te horen dat schoonzus Annelies getest zou moeten worden op Corona gezien ze toch wat symptomen vertoonde. Temeer ze op haar werk als kinesiste in het AZ Alma in contact was gekomen met een patiënt die besmet is. Ook broer Ives werd getest en moest deze week absoluut binnen blijven.

Verder met de vrijdag 15/05. Mijn mama is jarig. Samen met mijn broer hadden we online een cadeau gekocht. Dat was al op woensdag geleverd doch de Mama zou het pas op haar verjaardag openen.
Ze werd er 70. Helaas konden we deze mijlpaal niet samen vieren. De mama behoort tot de risicogroep en mede doordat ze momenteel chemo ondergaat gaan we beter niet langs. We hopen dit snel goed te kunnen maken.

Op zaterdag 16/05 was er dan al terug een verjaardag. De mama van Joyce werd er 67. Zij zit in onze bubbel en wij dus in de hare zodat we bij haar op bezoek gingen. Hapjes, drankjes, taart. In de voormiddag had ik ons eerste plantenperkje aangelegd in de tuin. Een perkje met een vlinderstruik, zonnebloemen en lavendel.

Zondag 17/05 eindelijk nog eens gaan lopen. En zoals je eerder al kon lezen laat ik spotify dan beslissen naar wat ik luister. En elke keer verschijnen er onbekende maar ook bekende songs.

Normaal post ik nu een nummer dat voor mij eerder onbekend was, maar deze keer zong ik mee op deze parel van U2 – Walk on.

Later die dag gingen we naar het Leen om Ebbe verder te leren fietsen en ‘s avonds keek ik naar de kampioenenviering van Club Brugge terwijl ik asperges met mimosa van ei en zalm klaarmaakte evenals kippegyros voor morgen.

 

Advertisement

Tuinhuis

Tot voor kort had ik helemaal geen zin in verven. Toen ik mezelf zover kreeg om de kassementen dan toch eens te verven had ik zowaar compassie met het beroep ‘schilder’. Maar zoals je kon lezen in mijn vorige post ben ik tegenwoordig weer behoorlijk positief. Ik aanvaard het hele gebeuren steeds beter en beter. En zo besloot ik om een taakje af te werken hetwelk al een behoorlijke poos op mijn todo lijst stond.

[Tuinhuis]
Donderdagmiddag 07-05-20 de zon schijnt en de radio staat voor één keer op Nostalgie. Door de boxen weerklinkt het ene na het andere new wave nummer.
Er kruipt tijd in, in verven. Maar het leuke eraan is dat je dingen ziet veranderen. Ons tuinhuis was een behoorlijk donkere vlek in de tuin.

De deuren afhalen, de raampjes eruit, en we konden beginnen.
Na dag 1 was de voorkant en één deur gedaan.

We vreesden een beetje dat we verf te kort zouden komen om de zijkant en deur 2 af te werken dus begaf ik mij op vrijdag naar de Gamma.
Helaas, de verf die we gebruiken was niet meer beschikbaar. Nochtans had ik de pot nog maar vrij recent gekocht. Ik nam de verf mee die als vervanger diende voor ‘onze’ pot. We gebruikten deze als eerste laag. Deze is echter een lakverf waardoor we tot morgen zouden moeten wachten om er een tweede laag over te verven.

Vandaag, zaterdag 09-05-20 werkte ik verder af.

Dagje Boudewijnpark

Zondagmorgen zo rond kwart na negen. Ik sta in de keuken te wachten tot dat mijn nespresso koffietje doorgelopen is, ondertussen denkende hoe ik de geplande brunch voor ons tweetjes zal organiseren.

Onze kleinste sloeber speelt ondertussen op zijn speelmat.
Mijn vrouwke haar telefoon gaat plots stil af. Ik waag het om de telefoon op te nemen.
‘Hey Christophe, An hier, goede morgen. We hebben twee kaarten over om naar het Boudewijnpark te gaan, hebben jullie zin om mee te gaan.’
‘Hm ja, klinkt wel leuk, maar ik heb al één en ander gepland voor vandaag en vanavond speelt mijn ploegske tegen die van Brussel.. [Denkt na].. En Joyce ligt nog in bed… Nee, maar toch bedankt’
Terwijl ik mijn koffie drink en samen met Ebbe een paaseitje eet denk ik dat het toch wel leuk zou zijn om eens met dat klein manneke naar het Boudewijnpark te gaan. Hij is tenslotte de 2 jaar gepasseerd en zou toch wel al eens op een attractie kunnen zitten, hangen, liggen, vallen, duiken, springen en weer opstaan.
Dus ik ga met  Ebbe op de arm en met de telefoon in de hand naar ons slaapkamer om te kijken of de mama wakker is.  Ah, die is wakker en kijkt naar een aflevering van Thuis.

‘An belde zonet en vroeg of we zin hadden om mee te gaan naar het Boudewijnpark. Ik heb nee gezegd, maar heb nagedacht en zou het toch wel leuk vinden om mee te gaan, bel jij eens terug naar An?’.
Een uurtje later werd er aangebeld. Op naar Brugge met een tussenstop aan de mac donalds te Maldegem. Niet om er te eten, het was immers nog geen elf uur, maar om Alain, vergezeld van eigen kroost + 1 vriendje op te wachten. Zo waren we met 10.
Het was ter gelegenheid van het Rode Kruisfeest dat we kaarten ter beschikking kregen. Zo bleek het wel behoorlijk druk te zijn. De parking van Boudewijnseapark was volzet en ook waren de meeste plaatsen in de aanpalende straten reeds ingenomen.
Wat mij het eerste opviel in het park was dat de grote vogels nabij de ingang vervangen waren door een klein waterpark. Hoewel het niet echt warm was waren er toch een aantal kinderen in Bobo’s AquaSplash, want zo noemt dat waterparkje, aan het spelen.
Tijd om even aan te schuiven voor de eerste attractie. Meteen ook de allereerste paardjesmolen voor Ebbe.

Vervolgens stapten we naar de Orca, de rollercoaster van het boudewijnpark. Na de controle en dus bevestiging dat Ebbe er lengtegewijs op zou mogen begonnen we aan te schuiven. Een half uurtje later namen we plaats in de wagentjes. Ebbe nam met veel plezier plaats naast zijn mama en beleefde zo zijn eerste roetsjbaan-plezier. En hij vond het wel heel leuk.

Toen de grotere kindjes aanschoven om op de piratenboot te zitten namen wij even pauze om te eten en naar de flamingos te kijken.
Vervolgens stapten we naar de vliegende dolfijntjes.

Toen kwam ik tot de vaststelling dat ik alweer op geen enkele foto stond. Dus bij deze deed ik een selfie avant le lettre.

Na een wandeling doorheen de mini farm vleiden we ons even in de grasweide, genietend van het zonnetje. En Ebbe toonde nogmaals dat hij een muziekfan is. Hij zag een vreemd doosje waar muziek uitkwam en inspecteerde dat ten volle.

Een dansje vol verwondering was uiteraard ook nodig…

We wandelden nog even voorbij de zeehonden en -leeuwen en toen was het tijd voor de show met de dolfijnen.
Ebbe keek vol verwondering naar deze zoogdieren en gaf hun, samen met de rest van de zaal, een oorverdovend applaus na het slagen van één of ander truukje.

En zo was een dolfijne in het boudewijnpark al aan zijn eind gekomen. Fijn dat we er bij konden zijn.