Staanplaats

Liam Gallagher treedt op 07/02/2020 in de Ziggodome las ik op 1 Januari 2019. We waren aan het nieuwjaren bij de schoonmoeder.

Liam Gallagher! De machtige Ziggodome!, een concertzaal waar we in België heel erg jaloers mogen op zijn. Eind September 2018 waren schoonbroer Giovanni en ik naar ELO geweest in die zaal.

Een blik naar Giovanni en de kaartjes werden besteld. Ons dames besloten mee te gaan om in de hoofdstad van Nederland te gaan stappen.

Ik had al heel veel zaaloptredens gedaan, maar steeds zittend. Deze keer besloot ik om een staanplaats te kopen. Het was tenslotte een rock en roll klepper van formaat en nu wou ik dat daar vanaf beneden wel eens meemaken.

Het was wel even schrikken toen ik aan de ingang stond en mijn kaartje aanbood. De dame, die mijn kaart scande, zei me dat ik verkeerd stond. Dat we een staanplaats hadden en dus aan een andere ingang dienden binnen te gaan. Toen daagde het… Inderdaad we hadden verleden jaar voor een staanplaats gekozen. We waren ruim anderhalf uur aanwezig en konden zodoende eens tot de front row gaan. Eens van heel dicht naar het podium kijken dus. Tof. Zonder meer.

Vanaf negen uur vloeide de rock and roll de arena in. Maar helaas ook het bier. Massa bekers vlogen door de lucht en hier en daar werden we dan ook getrakteerd op een bierdouche. Achter ons stond een drietal, 2 zangers en een zangeres te roepen in ons oren. Daarop konden we anticiperen om ergens anders te gaan staan. Maar al snel volgde er terug een bierstorm. Toen dacht ik, een staanplaats, neen daar doe ik niet meer aan mee.

Gelukkig was er de muziek. Liam was zijn eigen zelve. Beetje arrogant maar zoals altijd rechttoe rechtaan. Tijdens de eerste 5 songs een ietsje teveel waardoor de pauze tussen een aantal nummers net iets te lang duurde. Hij had problemen met zijn geluidstechnieker op het podium en die heeft dat geweten. ‘Fokkin wanker’.

Bij dansende beren las ik dat het de dag er na, in Brussel een aaneenrijging van liedjes was.

Op ad.nl vond ik deze

Liam Gallagher

*****

Voor een voor driekwart met – vol overgave met bier smijtende – Engelsen gevulde zaal worstelde Liam dit keer echter te zeer met zijn onwillige stembanden om echt gevaarlijk te worden. ‘Jullie rock-n-rollzanger heeft niet zijn beste dag,’ knauwde hij halverwege. Op Oasis-stadionsong Stand by Me vroeg hij zijn publiek om hulp. Die kwam er. Alsof de menigte een ploeterend voetbalteam aanmoedigde, daverde het refrein uit de met bier gesmeerde kelen. Een prachtig moment.

Gallagher (47) leek er kracht uit te putten. Hij staakte zijn gemopper op de techniek en krulde zich als vanouds rond zijn microfoonstandaard. Ook zijn praatjes kreeg hij langzaam weer terug.

Met een setlijst met daarop britpop-evergreens Live Forever, Champagne Supernova en Roll With It kon het ook amper werkelijk mislopen. Ook zonder voluit te scheuren kan Liam die songs laten zweven en schrijnen. Supersonic steeg zelfs even echt op. Zo eindige de show toch nog gelukzalig.

Advertisement

Zwanger

Lap, ik heb jullie aandacht. Neen, we zijn niet zwanger. Hoewel ik dat op de afgelopen editie van Rock Werchter toch wel even dacht. Maar dan dat ik zwanger was.

Het zit zo. Je weet natuurlijk dat ik al een tijdje geen alcoholhoudende dranken meer drink. Niet uit principe, niet uit van moeten, of een ander veelgestelde vraag; neen gewoon omdat ik best wel zonder kan en dat ik mij evengoed of zelfs beter amuseer.

Voor aanvang van RW17 had ik dan ook geen idee of ik al dan niet bier met alcohol zou drinken. Ik dacht dat er geen jupiler 0,0 zou aangeboden worden op de festivalweide maar een tweet naar @RockWerchter leerde mij dat er aan de Apero, naast The Barn, alcoholvrij bier geservereerd zou worden.

//platform.twitter.com/widgets.js

Op de afbeelding hierboven is onze vaste staan-zit-lig en afspreekplaats aangeduid door de pijl. De weg naar de apero is aangeduid in rood.  Omdat ik enkel weet had dat er daar dus Jupiler 0.0 geserveerd werd ging ik  de eerste dag, de drukte trotserend, tot daar. De Apéro bleek een ingerichte hard-grounded locatie te zijn waar in meerdere bars diverse bieren/wijnen en andere dranken genuttigd kunnen worden. Tevens werden er ook diverse hapjes aangeboden onder de vorm van aperitiefschotels. En de dranken werden in glas aangeboden; op Rock Werchter! Drank in glas! Santé mijn ratje.

Maar het glas kon niet mee de wei op zodat je het drankje daar diende te nuttigen. Ik bedacht mij al dat ik er niet te vaak zou komen en dat dit dan maar een biervrij festival zou zijn voor mij.

Later op de dag wandelde ik langs de North West Falls, tot aan de Brewery, de party zone van Studio Brussel. Dit is de blauwe lijn op het kaartje. En daar keek ik op dat er ook Jupiler 0,0 geserveerd werd. Dit keer evenwel in een plastiek bekertje wat maakte dat ik het dus de weide mee op kon nemen. Er ontging mij een vreugdedansje al was dat eerder door de beats die aan de brewery geserveerd werden.

Telkenmale, maar dan ook elke keer, werd ik door de persoon die de Jupiler tapte gewezen op het feit dat dit een Jupiler 0,0 was wat ik bestelde. En elke keer zei ik dat ik dat wist en dat ik anders geen bier drink. En bijna telkenmale maar dan ook bijna elke keer vroeg er mij iemand of ik die dag nog met de auto diende te rijden. En elke keer zei ik, neen ik drink anders geen bier. Of het moet die ene keer geweest zijn dat ik zei dat ik ooit zwaar verslaafd was aan alcohol en nu niet meer mocht drinken van de dokter. En dat ik daarna zwaar aan de pillen had gezeten en dat ik dat ook niet meer mocht doen…

Qua snelle bediening kon dit we tellen, de weg naar de bar was redelijk lang maar het aanschuiven om een jupiler 0,0 te verkrijgen was quasi nihil. Wat zeg ik, quasi? Neen, het was nihil. Ik diende nooit te wachten tenzij er iemand voor mij een paar pinten vroeg – er vervolgens op gewezen werd dat het 0,0 was en dan zei ‘ge zijt niet goed wijs zeker, dat moet ik niet hebben’.

Nieuwsgierig als ik was wilde ik wel eens weten of de verkoop van het alcoholvrije bier goed zat.  En als antwoord op die vraag kreeg ik dat het vooral zwangere vrouwen zijn die dit bier drinken.

Voor mij is het alvast een positief gegeven dat Jupiler dit toch aan de man probeerde brengen op een festival. Hopelijk doen ze hier dan ook mee verder en kan dit uitgebreid worden naar een groter aanbod. Maar ik vrees hiervoor, want op een festival hoort men alcohol te drinken toch? Tenzij je zwanger bent.

 

Fan van Prince

In de jaren tachtig was ik absoluut fan van Prince.

Ergens halfweg die jaren tachtig werd een concert van Prince op televisie uitgezonden. Toendertijd beschikte ik over een radio-cassetterecorder en die had ik toen vakkundig voor televisie gezet zodat ik het concert op cassette kon opnemen.
Je kan je voorstellen dat het geluid op die geluidsdrager van een bedenkelijke kwaliteit was. Bovendien kwamen er allerhande huiselijke geluiden op voor zoals hoesten, kuchen, een stoel die verplaatst werd enzoverder.
Maar dat weerhield mij niet om die cassette keer op keer te beluisteren.

Op 29/06/1987 zou ik Prince dan eindelijk life zien in het sportpaleis (setlist) (Verslag) met zijn sign o the times tour.

Een optreden die ik mij nog behoorlijk goed herinner. Rond podium in het midden van de zaal en een schitterende show door Prince en de zijnen.

 

Here we are folks
The dream we all dream off
Boy versus girl in the World Series of love
Tell me, have U got the look?