Alcohol op tv

Het was een collega die het deze morgen ter sprake bracht. Tijdens de small talk bij de eerste koffie op het werk ging het over het alcoholgebruik tijdens deze warme dagen. Terwijl de ene collega het als een verfrissing ziet, de andere het als een beloning na een werkdag, drinkt een andere liever iets fris op het terras van een café of van zijn/haar huis. Of dat er na het drinken van één glas alcohol verder gedronken diende te worden. Want eentje is geentje, u kent het wel.

En zo kwamen de praatprogramma’s op tv aan bod. Zelf had ik er nog niet over nagedacht of zelfs bij stilgestaan, maar neem nu Vive le Vélo. Daarin wordt steevast afgesloten met een glas wijn. Tijdens de volledige aflevering staat dat glas wijn duidelijk in het zicht.

Ook tijdens het WK in Rusland kwam al eens een glas champagne op de proppen of werd er zelfs een volledige fles aan de bondscoach geschonken.  Een man die bovendien geen alcohol drinkt.

 

 

 

 

 

Advertisement

De prijs van alcohol

Er is één en ander te doen aangaande een verhoging van de prijs voor alcohol. Ik ga mij in deze post helemaal niet uitlaten over ik dit dan al dan niet een goed idee vind. Waar ik wel met verstomming door geslagen was dat was de prijs van een Jupiler 0.0 in de benzinestations langs de autostrade.

Toen we woensdag 14-02 terug kwamen van het, uiteraard zeer fijne optreden, van de Intergalactic Lovers in de Ancienne Belgique stopte ik aan het benzinestation te Wetteren. Ik had dorst, ik heb immers bijna altijd dorst.

Ik grijp dan wel eens naar een Jupiler 0.0 maar vond de prijs van 2.1 euro toch wat veel. Maar dorst is dorst en ik nam er dus één mee. Toen ik aan de kassa kwam met 2.1 euro aan kleingeld in mijn handen bleek ik niet genoeg uitgehaald te hebben. De display op de toonbank toonde 2.7 euro. Ik vroeg aan de beleefde man achter de toonbank of dit een fout kon zijn aangezien er op de frigo waar ik het blikje uithaalde 2.10 stond.

Ik ging vlug nog eens kijken en die 2.1 geldt voor de gewone Jupiler. Die zonder alcohol is 2.7. *slik*

Ook op café heb ik de indruk dat deze niet alcoholhoudende bieren duurder zijn. Dit kan toch anders? Neen, dit moet anders.

Een jaar zonder alcohol

Of toch bijna. Want zover is het reeds gekomen. Met uitzondering van dat ene glaasje rode wijn tijdens oudejaarsavond dronk ik sinds 01-02-17 geen alcholhoudende dranken.

Ik dacht dat de maand tournée minérale waar ik per 01-02-17 mee begon al een ware opgave zou zijn om vol te houden doch niets bleek minder waar te zijn.

Van in het begin had ik de steun van de kinderen, de vriendin en de familie.

Als we al eens op café gingen binnen de eerste maand werd er nogal spottend gereageerd op het feit dat ik geen alcohol dronk. Daar waar ik thuis al eens een Jupiler 0,0 kon drinken was dat op café nog niet mogelijk.

Al snel haalden vrienden/vriendinnen Jupiler 0,0 in huis zodat ik ook een biertje kon drinken. Zo was er het lentefeest van kozijntje Arthur in Mei waar al snel bleek dat ook andere volwassenen eens wilden proeven van die Jupiler 0,0.

Toen het buurtcomité een sinterklaasfeest organiseerde opperde ik om bij een volgende bijeenkomst toch ook eens Jupiler 0,0 te schenken. En zo geschiedde. Op de nieuwjaarsreceptie was het bier beschikbaar en werd het dan ook door menig aanwezige met plezier onthaald.

Zou Rock Werchter dan DE ultieme test worden? Ik ga al jaren naar Rock Werchter en de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat er daar wel al eens ontbeten wordt door middel van een pint te consumeren. En dat daarmee de toon gezet werd voor de rest van de dag. Maar dit jaar kon ik de alcoholische dranken afhouden. Temeer omdat er op de festivalweide Jupiler 0,0 aangeboden werd. Al dachten ze daar eerder dat ik zwanger was.

In dat jaar dronk ik veel spa, spa met diverse smaakjes, cola zero, limonade, koffie, en probeerde ik ook andere niet alcoholhoudende dranken uit.

•  Wijn bijvoorbeeld. Echt wel duur voor een fles druivensap.
• Alcoholvrije aperitief. Duur voor wat het is. Neem gewoon een gini of schweppes als je al van iets bitter houdt of hou het bij een gewoon glas spa. Ook een mocktail met bvb Ice tea is lekker.

De puntjes die ze bij Tournée minérale aanhalen eens overlopen:

• Meer energie: Zeer zeker. Vanaf de eerste week al.
• Slapen en opstaan gaan veel makkelijker. Ik sta tijdens een werkdag om 05u zonder probleem op, waar is de tijd dat ik het moeilijk had om zelfs om 07u op te staan. Ook in het weekend zal het meestal niet later worden dan 08u30. En ik verlang er dan ook niet naar om eens tot een gat in de dag te kunnen slapen. Neen, ik wil de dag aanpakken en niet verslapen.
• Spaar geld uit. Hm. We gaan misschien minder snel op café en betalen daar dan ook minder als voorheen, maar we geven het zeker ergens anders aan uit. Ik heb immers te veel plannen.
• Laat je huid stralen. Ja. Mijn huid voelt niet alleen soepeler aan, je ziet het ook.
• Geen kater meer, meer tijd. Uiteraard.
• Gezond gewicht. Hmmmmmm. In het begin van de TM 2017 hield ik dagelijks mijn gewicht bij. En op 3 maand was ik 1,5 kilogram bijgekomen. En dat tempo werd zowat behouden. Ik startte dus op 73 kg en dien nu zo een 79 kilo mee te torsen. Tijd voor wat actie denk ik dan.

En dat laatste, dat moet vanaf morgen mijn start zijn van de nieuwe Tournée minérale.

Succes aan allen die mee zullen doen. En awoe aan diegene die het niet durven. Want geef toe, je bent toch een beetje bang om je niet meer te kunnen amuseren zonder de alcohol. Wat een saai leven moet dat dan toch zijn.

 

 

Alcohol in het verkeer

Er is opnieuw veel om te doen in het Nieuws. Alcohol drinken en rijden. Moet er een alcoholslot in de auto of dienen we met z’n allen nu maar eens de mentaliteit te gaan wijzigen.

[Vluchtmisdrijf]

Feit is dus dat er afgelopen weekend terug doden gevallen zijn, te wijten aan ongevallen waarbij de aanrijder alcohol gedronken had. Er gebeuren wel meer ongevallen waarbij de aanrijder al dan niet gedronken had, maar ik denk dat het vluchtmisdrijf dan toch eerder voorkomt indien er alcohol of een andere drug bij gemoeid is. De aanrijder weet dat hij absoluut in fout is en wil hier ontsnappen. Veelal zal hij zich na verloop van tijd dan wel zelf gaan aangeven, in de hoop dat de toegestane promille reeds bereikt werd.

[Even over mijzelf]

Nog niet zo heel lang geleden durfde ik er mij ook wel eens aan bezondigen. Na enkele pinten te hebben gedronken toch nog met de auto rijden. En ik heb dat jaren gedaan.  Want overal is er toch de mogelijkheid om iets alcoholisch te drinken. En het hoort ook zo te zijn. Ik kon mij in de tijd echt niet voorstellen dat je op café ging en daar alleen maar water, cola of limonade zou drinken.

[Naar de voetbal]

Er was een tijd dat ik, samen met een vriend, bijna alle thuiswedstrijden van Club Brugge bijwoonde. In het naar daar rijden hoorde reeds een pint aanwezig te zijn. We stapten toen het tankstation binnen en haalden ons daar, als het even kon, een halve liter. En ook voor de wedstrijd en tijdens de rust haalden we ons een pint. Na de wedstrijden stopten we dan ook nog eens aan een tankstation om een pint te halen. Het gebeurde dan zelfs dat we voor we naar de match vertrokken al op café hadden afgesproken alwaar we toch ook één of twee pintjes dronken.

[Op café]

Er was een tijd dat ik dagelijks op café ging. En dan dronk ik geen cola, water of limonade. En dan was ik meestal met de auto gekomen. Niet dat ik, met de vele vrienden die in het café aanwezig waren, heel veel pinten dronken maar het waren er zeker te veel om nog te rijden. 5 misschien (goh of 10?)? Maar uiteraard werden we niet zat. We werden, in ons ogen, bijna nooit zat.

[Geen alcohol?]

Ik zal nu zeker met de vinger gewezen worden aangaande het drinken van alcohol maar goh, ik lijk wel te beginnen filosoferen over het gebruik ervan. Is dit nu doordat ik al een tijd lang geen alcohol meer drink? Er moet iets van zijn (zeker). Feit is wel dat ik vroeger dacht dat ik mij niet zonder zou kunnen amuseren of dat ik er niet bij zou horen als ik niet dronk. En nu hoor ik nog regelmatig de vraag over waarom ik niet eens een glaasje zou drinken. Ik wil dat zeker wel doen maar op dit moment heb ik daar echt geen behoefte aan. Hte is nog zo makkelijk om geen alcohol te drinken als ik ergens naar toe ga. En toch mis ik het ergens wel, zo een glas wijn en aperitief als we gaan eten. Maar is het wel ‘missen’ dat ik doe? Of is het toch maar de gewoonte of idee dat we iets alcoholisch moeten drinken tijdens, voor en na het eten. Stel dat er geen alcohol bestond, zou je dat dan missen? Puur hypotetisch natuurlijk. Want het is er nu éénmaal en je kan het niet wegdenken. Zou de horeca er onder lijden? Zou er dus minder op café gegaan worden indien er geen alcoholische dranken waren? Ik denk eerlijk gezegd, en jammer genoeg, wel. Want alcohol heeft een te grote aantrekkings- (en jawel verslavings-) kracht. Zal de hoevelheid die gedronken wordt op café veel minder zijn indien er geen alcohol meer beschikbaar is? Ik vrees daar dan ook weer voor, want het is wel zo dat je niet kan volgen met een bierdrinker als je zelf frisdrank drinkt. Hoewel ik zelf wel kan volgen als ik alcoholvrij bier drink. Echt wel.

[Mentaliteitswijziging]

Dit drinkt dringt zich dus echt wel op. Een alcoholslot in jouw hoofd als het ware.  Ik hoorde dit weekend nog dat de jongeren tegenwoordig een préparty organiseren. Daar voldoen ze zich eerst, bij iemand thuis, aan de nodige alcoholische dranken vooraleer ze op café gaan of naar een fuif of dancing gaan. Dit omdat het allemaal zo duur is in den uitgang. Maar aan de andere kant heb ik toch het idee – en hoop ik het toch ook met 2 kinderen te hebben die stilletjesaan op de uitgaandersleeftijd komen – dat de jongeren zich meer bewust worden van het gevaan van alcohol. Althans van het zich met alcohol in het verkeer wagen. Helaas moet ik hier wel steeds terug denken aan een aflevering van Typisch mensen op TV waarin jongeren bewust een auto instapten waarbij ze wisten dat de chauffeur gedronken had. En nog niet zo lang geleden stond ik zo goed als alleen aan een bar op een festivalweide waar alleen Jupiler 0.0 geserveerd werd. De bar waar ik steevast diende te bevestigen dat ik echt wel een 0.0 wou drinken. Maar toch, zoals gesteld, ik geloof er in dat de huidige generatie jongeren zich minder als chauffeur opwerpt als ze alcohol gedronken hebben.

[stop]

Er zit nog veel in mijn hoofd om verder te tikken maar ik ga het er even bij houden. Ik heb veel moeten wikken en wegen hoe ik dit hier allemaal zou neerschrijven en of het wel in deze blogpost zou passen. Maar het is nu zoals het getikt is en ik laat het er hier nu even bij. Uiteraard ben ik wel benieuwd naar jullie idee hierover, dus:

Hoe denk jij er over?

 

100 dagen zonder alcohol

100 dagen

Toegegeven, toen ik er aan begon had ik nooit gedacht dat ik tot hier zou geraken. Het is evenwel geen competitie waar ik aan mee doe of iets dat ik mezelf dien te bewijzen – wat Nick wel wou doen – neen het is, tsja, gewoon.
Sinds de start van ‘mijn’ Tournée minérale hou ik wel meer dingen bij. Kilo’s onder andere. Want sinds 01/02/2017 zijn er zo een drie kilo’s bijgekomen.
En ik probeer onze uitgaven een beetje beter bij te houden. De insteek hiertoe was meer om te zien waar we (onnodig) geld aan uitgeven en dat een beetje beter onder controle te houden. Maar het heeft tot nu toe maar weinig nut gehad. 🙂 Neemt niet weg dat het interessant is, zo een kleine boekhouding.
Zo zie ik dus wel wat ik uitgeef aan drank fel verminderd is.
Alcoholhoudende dranken, dat betaal ik steeds van eigen rekening. De Spa en andere niet alcoholische dranken wordt steeds betaald via ons gemeenschappelijke rekening. De frequentie dat we eens op café (lees de pub in de delhaize) gaan is niet echt verminderd. De tijd dat we daar verblijven en het aantal consumpties dat we drinken is dat navenant wel. En ook daar komt het geld dan meestal uit mijn eigen zak.
Waar het voor februari een goede 250 euro per maand was kom ik nu nog aan een 80 euro per maand. En die 170 euro per maand die gaat sinds kort aan de kant om bij voldoende liquiden iets bruikbaar te kopen. Of een reisje/citytrip te betalen.

Zijn er dan momenten geweest waarop ik zin had in iets met alcohol?
Bwah, neen. Niet echt.
Er was die keer dat we met vrienden gingen eten. Dat viel dan net in de maand Februari, de maand van den Tournée Minérale. Dus ja, daar was het meer uit principe om niet mee te drinken.
En er was vrij recent het lentefeest van Rune, de oudste zoon.
Toen voelde ik mij af en toe wel eens een buitenbeetje. Ik denk dat er met uitzondering van mijzelf niet één iemand van de volwassen aanwezigen was die geen alcohol tot zich nam. Naarmate de avond eindigde zei ik wel eens, zo dat halve bakje bier heb ik dan ook binnen; Het moeten er zowat evenveel geweest zijn als op het feest van de dochter en mijn petekindje, een jaar geleden. Met als verschil dat we ‘s avonds laat niet in de lounge gingen zitten om wilde verhalen te vertellen. Nu ja, de dag waarop het feest was leende zich ook niet echt om te blijven napraten; het weer was een beetje minder en de volgende dag was voor de meeste aanwezigen een werken- al dan niet schooldag.

En nu?
Nu het terug wat warmer wordt buiten en we met zijn allen naar de terrasmomenten uitkijken denk ik wel eens om iets met alcohol te drinken. Maar ik zal mij zeker niet laten verleiden om terug 3 Duvels per avond te gaan drinken. Of een tiental pinten achterover te gieten op een vrijdagavond. Of één of meerdere gintonics te drinken als aperitief op een zondag.
Neen, een goed glas wijn, met een kaasje of tapas moet wel eens kunnen. Of zo een geuze boon op ons zonovergoten terras. Ja zo een Geuze – ik schreef hier in 2011 al eens over, dat lijkt mij het ideale biertje om de eer te geven als mijn eerste alcoholbevattend drankje sinds 31/01/17.

Einde tournée minérale

[Goed zot]
Oef, eindelijk zijn we aan het einde van de kwelling. Een maand, nu ja, 4 weken ofte 28 dagen, zonder alcohol. Tournée minérale werd die maand gedoopt. En ik deed daar aan mee. Goed zot toch.
Je moet het maar doen. En vooral kunnen volhouden. Vanaf morgen kan ik terug een gewone pint bestellen op café; Ik zal dan ook niet meer bekeken worden als ware ik een alien die op café een jupiler 0,0% bestelde. En thuis, na alweer een zware werkdag ,zal ik bij het bereiden van het avondmaal alweer, zonder enige wroeging kunnen genieten van een Duvel. Om dan ‘s avonds in de zetel terug één tot twee Duvels te kunnen drinken. En dan, in bed om gemakkelijk in slaap te  vallen en ‘s morgens moeite te hebben om op te staan. Leuk! Eindelijk!

[Of toch niet zot]
Neen, alle stokheid op een gekje. Het was eerder een walk in the park, ofte as easy as pie zoals den Engelsman wel eens pleegt te zeggen. En ik voel mij nu na die maand veel beter, frisser en beter bij de pinken dan al die maanden/jaren voorheen.

Toegegeven, de eerste dagen viel ik moeilijker in slaap.  Maar dat veranderde al snel. Motivatie om geen alcohol te drinken had ik niet echt nodig, ik zag en voelde vooral mezelf in een positievere houding evolueren. Ik kon nu gerust ‘s morgensvroeg terug in de spiegel kijken en mezelf dan terug graag zien. Dat was eerlijk waar toch al een tijdje geleden; Na een paar dagen kreeg ik al eens te horen ‘Maar, je ziet er toch wel een pak beter uit’. Tsja het doet inderdaad wat met een mens. Ook de kinderen vonden het super. Papa had weer veel meer interesse in alles en vooral veel meer energie. Wees dat maar zeker, die energie werkt verslavend. Ik wou en zou onze ganse woning opnieuw inrichten. Gelukkig kwam ik daar net niet volledig toe 🙂 Mede dankzij een soms weerbarstige druk van de vriendin..

[De eerste dagen]

De eerste dagen durfde ik wel eens om een complimentje vragen. Gewoon eens horen hoe mijn nabije omgeving er over dacht dat ik het dan toch maar deed en vooral standhield. ‘We zijn trots op jou, goed bezig, …’ Ook al had ik dat niet nodig, het deed deugd. Ik wist van mezelf dat ik dit vrij makkelijk zou kunnen. Ik die ooit verslaafd was aan de sigaret en daar van de één op andere dag kon mee stoppen zou toch geen probleem mogen hebben om te stoppen met het drinken van alcohol. Een sigaret had ik nodig om te kunnen functioneren, alcohol had ik helemaal niet nodig. Alhoewel…het voelde heel soms wel eens zo. Zeker als de vriendin dan wist te vertellen ‘het lijkt soms alsof je niet zonder kan’. Want zeker op zondagen ging ik wel eens door. Eentje drinken dat kon geen kwaad maar van zodra er meerdere consumpties aan te pas kwamen dan was het soms moeilijk om zomaar te stoppen. Dat de vriendin – en bij toevoeging de kinderen- dat toen soms zeiden, moet, als ik het nu bekijk, mijn echte motivatie geweest zijn.

[Wake up call]
Wake up call tijdens werkdagen voor 01/02/2017:
– 06.30; minstens één keer snoozen (06.39), soms snoozen tot 06.57. In beide gevallen nogal gehaast aan de dag moeten beginnen. Geen ontbijt want totaal geen zin in. Soms al eens iets vergeten meenemen naar het werk. ‘s Middags ook al eens vergeten eten.
Week 1 van Tournée minérale: wekker om 06:25 misschien 1 keer snoozen tot 06:34; vrij vlot uit bed, naar het einde van de week 1/2 boterham als ontbijt.
Week 2: wekker om 06.20, telkenmale uit bed – naar beneden om de nespresso aan te zetten, de poes eten te geven, vers brood & krant halen – naar boven, tijd genoeg om te wassen, ontbijt! 1 dubbele boterham. Krantenkoppen lezen. Wordfeud, timehop, facebook bekijken.
Week 3: wekker om 06.15, zelfde scenario als week 2, iets meer tijd. Dubbele boterham + één enkele
Week 4: wekker om 06.10, zelfde scenario als vorige weken, nog iets meer tijd. Op het werk nog een boterham.

[Gewichtstoename]
Terwijl men bij Tournée minérale predikt dat je gewicht zou verliezen, vreesde ik hier het meest voor. Temeer ik nu ontbeet, middageten tot mij nam, allerhande dingen sneukelde (vooral veel fruit maar ook chocolade, suikerwafels,…)
Ik maakte er een klein grafiekje van. Elke dag hield ik mijn startgewicht voor de dag bij. Droog aan den draad gewogen. Met dat gewicht zou ik het dus moeten doen, die dag.

[Minpuntje]
Ik drink veel. Nu nog meer dan ervoor. Ik kan mij een moment zonder de nabijheid van drank nauwelijks voorstellen. Het begint al van ‘s morgens, al dan niet op het werk.
Dat zorgt ervoor dat ik vrij veel het toilet dien te bezoeken. Dat was vroeger niet echt anders.
Maar terwijl ik het vroeger, voor televisie, met een 2-tal Duvels -zijnde 66 cl- deed, drink ik nu zeker anderhalve tot 2 liter. En dus word ik daar ‘s nachts wel eens wakker van. En het zorgt er blijkbaar ook voor dat mijn huid sneller uitdroogt. En dat kriebelt soms. En ‘s nachts word ik daar dan ook al eens wakker van.. Gelukkig is er nivea en hoh, dat zal ook wel overgaan zeker.

[Conclusie]
Wees maar zeker dat ik morgen geen pint zal bestellen op café, laat staan iets met alcohol drinken terwijl ik het avondmaal klaarmaak of  als ik ‘s avonds in de zetel zit.  Neen, voor mij hoeft dit echt niet. Ik heb het helemaal niet moeilijk gehad, laat staan er behoefte aan gehad om te drinken. Of misschien afgelopen zaterdag een klein beetje; Toen gingen we met een stel vrienden gaan eten op restaurant om vervolgens nog eens af te zakken naar ‘t Kabèterke op de markt van Eeklo. Elkeen dronk voor/tijdens en na het eten één of meerdere gin tonics/rode of witte wijn/irish coffee,… Maar de Spa/plat water smaakte mij evenzeer. Je gaat evenwel niet mee in de steeds diepergaande gesprekken van de vrienden.
Natuurlijk verliep niet elke dag op een weg vol rozenblaadjes, maar daar waar eerder elke kleine tegenslag als een kleine mokerslag overkwam neem ik nu graag de handschoen op om dat slagje te pareren. En toegegeven op café werd dit niet echt weggelachen, althans na een week of twee niet meer. En dan nog was het steeds door diegene die het wel altijd beter menen te weten en reeds voorzien waren van de nodige graden.

Tournée Minérale

[Ik probeer het kort te houden]

Laat het mij een tijdperk noemen. Het tijdperk 20 jaar geleden tot 01/02/2017. Ik denk dat ik in dat tijdperk, tenzij ik wel heel ziek was, toch bijna elke dag dronk. Iets met alcohol in wel te verstaan. Want iedereen drinkt uiteraard elke dag, althans zo zou het moeten. Iets zonder alcohol dan.

Ik weet nog goed dat ik in dat tijdperk, na het werk, met vrienden op café afsprak. Soms was dat goed voor een tweetal pintjes maar ik vrees dat het begin de jaren 2000 tot halfweg datzelfde decennium  meestal een tiental waren.

Het moet zowat 2008/2009 geweest zijn dat ons stamcafé zijn deuren sloot. Een alternatief was er niet onmiddellijk en ondertussen had ik ook een dochter en een zoontje gekregen.

Zo kwam het dat er ook thuis wel eens een bakje bier gehaald werd. Of er werd toch een twee tot drie keer per week naar de ‘pub’ gegaan alwaar de vrienden van vroeger elkaar terug ontmoetten. Al bleef het dan meestal bij maximum een 5tal consumpties omdat die pub zijn deuren om acht uur sloot. Die pub is trouwens nu nog steeds de plaats waar we elkaar, zij het sporadisch, eens zien.