Liedje

Bij ons thuis staat tijdens het avondeten en ook tot een tijd daarna vaak Spotify op. Willekeurig kies ik een playlist die door Spotify, op basis van mijn muziekkeuze, samengesteld is.

Ik lees dan veelal een boek, of luister gewoon naar de muziek.  En heel regelmatig passeert er dan eens een vergeten parel. Die parel probeer ik dan meestal op de radio gespeeld te krijgen. En het programma ‘Draaitdoor’, dagelijks op Studio Brussel tussen 12 en 13 uur leent zich daar perfect toe. De plaatjes die dan gespeeld worden zijn voor een groot deel de keuze van de luisteraar. Als die keuze een link heeft met het nummer dat aan het spelen is, dan maakt die keuze dus kans.

Zo hoorde  ik Wires van Athlete via spotify. Nu was het alleen nog zaak om dat nummer aan het nummer te linken dat op dat moment gespeeld zou worden.

Ik vond de link bij het nummer van Chicanes – salt water. Ik tweette dat een Chicane in de F1-autosport voorkomt en dat atleten aan sport doen. Siska keurde het goed en daar weerklonk dit prachtnummer nog eens. En die tekst. Lees hem vooral eens. Of zing hem gewoon mee.

You got wires, goin’ in
You got wires, comin’ out of your skin
You got tears
Making tracks
I got tears
That are scared of the facts
Running down corridors
Through automatic doors
Got to get to you
Got to see this through
I see hope is here in a plastic box
I’ve seen Christmas lights reflect in your eyes
You got wires, goin’ in
You got wires, comin’ out of your skin
There’s dry blood on your wrist
Your dry blood on my fingertip
Running down corridors
Through automatic doors
Got to get to you
Got to see this through
First night of your life
Curled up on your own
Looking at you now
You would never know
I see it in your eyes
I see it in your eyes
You’ll be alright
I see it in your eyes
I see it in your eyes
You’ll be alright
Alright
Running down
Advertisement

Doordraaien

Kijk, ik draai graag eens door. En dat doe ik graag samen met enkele anderen. Tijdens weekdagen, zo een uurtje tussen 12 en 13 uur als het kan.

 

Radiomakers moeten steeds inventiever zijn om luisteraars te behouden. Interactief zijn. De luisteraar mee laten bepalen wat uitgezonden wordt. En de radiozender waar ik zo goed als altijd naar luister doet dat goed op muzikaal gebied. Daar waar het bij Radio één vooral over meepraten gaat over de dagelijkse voedseldriehoeken, hoofddoeken op het werk of andere politieke items gaat het bij Studio Brussel vooral over de muziek. Zo zijn er diverse items tijdens de uitzendingen waarin de luisteraar betrokken wordt. De ene keer te veel de andere keer te weinig maar je kan moelijk voor iedereen tegelijk goed doen.

[Draaitdoor]

En dat doordraaien dat gaat over een programma op die zender hetwelk tijdens niet verlofperiodes uitgezonden wordt.

Het concept is eenvoudig; Er wordt een plaat gespeeld en bedoeling is dat de luisteraar er een volgende plaat aan linkt. Er moet ergens een verband zijn tussen de plaat die gespeeld wordt en de plaat die er aan gelinkt wordt. Eenvoudig voorbeeld: Black van Pearl Jam wordt gespeeld en de link voor de volgende plaat is Paint it Black van de Rolling stones. Het kan ook veel verder gezocht worden, jij als luisteraar bent vrij van te zoeken waar je wenst. Wat er uiteindelijk gespeeld zal worden, wordt bepaald door de radiomakers.

En dat interactieve is best wel leuk. Zo kan je via twitter jouw volgende plaat kenbaar maken. Dit doe je door middel van de hashtag #draaitdoor aan jouw tweet toe te voegen. Ik zelf laat mijn kommeke soep in de refter van het werk er meestal voor en eet zo mijn boterhammetjes aan de computer. Gewoon omdat de interactie met andere luisteraars leuk is. De muziek is niet altijd top maar de soort van spanning of het al dan niet jouw liedje zal zijn maakt het dus een leuk programma. Best wel leuk omdat je dan via twitter kan volgen wie welke plaat suggereert. Gewoon de hashtag draaitdoor volgen en hop daar heb je de suggesties. En zo leer je ook wel andere twitteraars kennen. En maak je er een soort van wedstrijdje van. Of tweet je al eens ‘Kijk zie, jouw suggestie wordt gespeeld ‘ ;  ‘de koning van draaitdoor!’; ‘Oooh, nu dacht ik dat het jouw plaatje ging zijn, net niet..’ etc. Niet echt waaaw allemaal, maar leuk. Is het niet @KrsLmrcht ; @mattvanleeuwe, @domi_en_thomas , @elledewee, …

Zelf heb ik een lijstje liedjes opgelijst in een kladblok bestandje. Een lijstje van liedjes dewelke ik wel graag nog eens zou horen en waarvan ik hoop dat ik ze op één of andere manier kan linken aan een voorgaande plaat.

Linken kunnen ook doorgestuurd worden via sms (0.5 eur/sms) of sinds vrij kort ook via de stu bru app op de smartphone.

En daar wringt nu het interactieve schoentje. De app, best wel handig want het kost je geen 0.5 euro meer om iets aan Studio Brussel kenbaar te maken, is nogal asociaal. Die app is er evenwel al langer maar die wordt tegenwoordig veel meer gepromoot.

‘s Morgens, iets voor half zes pleeg ik wel eens de app te gebruiken om de stubru crew een goede morgen te wensen en om een plaatje als ‘vroege vogelaar’ aan te vragen doch de hashtag #draaitdoor op twitter wordt duidelijk veel minder gevolgd. Nochtans is de app een asociaal iets. Je ziet niet of jouw berichtje gelezen is. Och toch wel, er staat een vinkje bij jou bericht. En uitzonderlijk zal er wel eens op geantwoord worden door iemand van de radio. Maar niemand, met uitzondering van het team bij studio brussel, ziet wat je stuurde. Gedaan interactie, gedaan plezier.

Daar waar het programma de laatste tijd gepresenteerd werd door een enthousiaste Kim Muylaert werd deze plek terug ingenomen door Siska Schoeters. Ik heb het altijd wel gehad voor de presentatiestijl van laatstgenoemde. ‘s Ochtends opstaan met Siska was top. Nu is het dankzij Linde ook nog altijd top.  Maar draaitdoor met Siska is geen top (meer). Neen, sorry hiervoor Siska, maar het lijkt echt alsof ze daar tegen haar zin zit. Ik merk het enthousiasme van weleer niet meer. Mogelijks heeft de tv microbe haar nu nog meer gebeten en ambieert ze duidelijk meer dan een uurtje draaitdoor op onze geliefde zender.