Tag: eeklo

Vers van de pers

Toen we verhuisden naar de woning waar ik nu nog altijd woon hadden we een aimabel man als buur. Hij was begin de  zeventig maar nog steeds heel erg bezig. In zijn atelier ondermeer. Want onze buurman was ook een kunstenaar. Ik schrijf inderdaad in de verleden tijd, maar daarom niet met minder ontzag. Gaston, want zo was de man zijn naam was net weduwnaar geworden toen wij daarnaast kwamen wonen. We werden al snel in zijn woning uitgenodigd en kregen, naast een hapje en een drankje ook een soort van rondleiding. Want zijn huis was niet zomaar een huis, neen dat was het huis van een kunstenaar. Met een heus atelier waarin talloze van zijn kunstwerken stonden.

Gaston verliet ons evenwel, nu goed twee jaar geleden. En in de tussentijd tot nu kregen we nieuwe buren. Altijd spannend, maar ons rees ook de vraag over wat er precies met dat atelier zou gebeuren. Een zeer grote living van maken? Een extra supergrote badkamer, dressing en slaapkamer?

En zo leerden we het jonge koppel Pieter en Tine kennen. Vrij snel bleek dat ze toch wel een zeer leuk idee hadden voor het atelier waar Gaston zaliger zijn kunstwerken in voltooide.

Tine, die nog niet zo lang geleden mama is geworden, is een fotografe. Niet zomaar een fotografe, maar een fotografe van vers geborenen – new born zoals dat zo mooi heet.

En na een paar maanden van hard werken in de woning en in het atelier is het nu vrijdag het moment supreme voor dit jonge, toffe koppel. Dan zal het atelier door middel van een opendeuravond plechtig ingewijd worden. De studio krijgt ook de perfecte naam mee. Studio Gaston.

Wij, de buren, wensen hun dan ook heel veel succes toe met vele practhige fotoshoots van baby’s.

De website komt er al ras aan.

Advertisement

Eeklo, in het oog van een storm?

Wij Eeklonaren lijken wel in het oog van een heuse storm terecht gekomen te zijn.  Reden hiervoor zijn de fusioneringsplannen van diverse gemeenten rond onze Stad. Ook binnen onze Stad zijn er wilde ideeën om te fusioneren doch geen enkele gemeente in onze geburen heeft oren naar een fusie met onze Stad.
Ook ik laat me wel eens minder positief uit over onze Stad. Nog niet zo heel lang geleden bijvoorbeeld, toen ik het had over het verkeer van en uit onze Stad. Dat moet de blogpost geweest zijn waar ik het langst bij nadacht over hoe ik het gewenste ging neertikken. Simpelweg omdat ik Eeklo niet in een negatief daglicht wilde stellen want al bij al woon ik er wel graag. Er zijn mogelijkheden genoeg om van Eeklo te kunnen genieten, helaas worden die mogelijkheden niet voldoende benut of pakt de Eeklonaar de mogelijkheden niet aan. Neen, de Eeklonaar blijft liever thuis in zijn zetel zitten of gaat het op een ander zoeken. Want op een ander daar is het altijd beter, toch?
Maar goed, ik wijk ver af van waar ik in feite wil over schrijven. En dat is dus dat Eeklo naar het schijnt in het oog van een storm zit.
En dat heeft dus allemaal te maken met de fusioneringsplannen van zowat alle gemeenten in het Meetjesland en daarrond.
Ik ben nogal apolitiek dus ga mij niet teveel aantrekken over politieke kwesties temeer ik meen dat politiek vooral over geld gaat. Postjespakkers. Punt en soit dan ook maar.
Het is niet mijn bedoeling om hier en nu zelf de negatieve en positieve punten van onze stad aan te kaarten, neen dit is eerder een weergeven van de gebeurtenissen die in het nabije verleden plaatsvonden. Tevens ging ik zelf ook eens van enqueteurke spelen.

[Eeklo, in het oog van een storm]

Er was eerst een soort van enquete door radio 2 op de wekelijkse Donderdagmarkt. De Donderdagmarkt – of all places.
(hier was een filmpje van doch het blijkt niet meer beschikbaar te zijn op de site) Synopsis van de enquete: het is gevaarlijk in Eeklo en er wonen vooral marginalen. Althans volgens de personen die van buiten de stad kwamen om de Donderdagmarkt te bezoeken.
Vervolgens kwam de melding van Maldegem dat ze nog liever met Damme zouden fusioneren dan met Eeklo. Maldegem en Eeklo het heeft politiek gewijs nooit geboterd. Nochtans stel ik mij hier de vraag hoeveel jongeren uit Maldegem in Eeklo school lopen en vice versa. Toen ik jong(er) was dan gingen wij graag naar Maldegem en kwam de Maldegemse jeugd graag naar Eeklo. We vonden elkaar wel ‘leuk’. Hoeveel Eeklo-Maldegemse koppeltjes zouden er niet zijn?

Even later kwam Eeklo als item in het nieuws op de Nationale zender.
Hierbij stelt de burgemeester van Zomergem dat hij wel met de burgemeester van eeklo aan tafel wil gaan zitten maar dat dit dan zou zijn om iets te eten. In landgoed den Oker neem ik aan.

Een artikel in De Morgen van 6 Juni door Tim F. Van der Mensbrugghe (1981) deed alvast veel stof opwaaien op facebook. Geert Faes, één van de Eeklonaars die bruisend van ambitie en inzet voor onze Stad is, kaartte daar het bewuste artikel aan.
Het artikel stond zowat de ganse dag bij de top 5 van meestgelezen artikels op de site van de Morgen.
De titel en proloog kunnen alvast tellen.

Eeklo, de eenzaamste stad van Vlaanderen

Reportage. Geen enkele gemeente wil fuseren met de hoofdstad van het Meetjesland
06-06-17, 00.00u

Wat is er mis met Eeklo? Terwijl alle buurgemeenten stomende vrijages beginnen, valt de enige stad van het Meetjesland uit de boot. Waarom wil niemand in zee met Eeklo? ‘Omdat dit een rotstad is’, zuchten de bewoners zelf.

Natuurlijk wou ik dat artikel dan ook wel volledig lezen. Hiertoe diende ik mij te registeren op de site zodat ik nu een maand gratis de anders betalende journalistieke schrijfsels zou kunnen lezen.
Synopsis van het artikel: de meeste Eeklonaars in dit artikel vinden Eeklo een marginale stad geworden.
Toegegegen, ik hoor het ook wel eens rond mij. En dat is al langer dan vandaag. Eeklo is voor marginalen, het is er gevaarlijk, er worden bloembakken gestolen, er is vandalisme, er zijn alleen maar pita bars en interimkantoren, … . Negatief nieuws gaat natuurlijk veel sneller en is gemakkelijker dan iets positiefs te brengen. Denk maar eens aan jezelf, het is makkelijker om iemand af te breken dan iets positief over iemand te zeggen. Toch?

Ik ging dus zelf eens op pad. Op de werkvloer en op twitter.
En dit is een synopsis van de antwoorden die ik kreeg op de vraag: ‘Als ik Eeklo zeg, aan wat denken jullie dan?’.

[Op de werkvloer]

  • Tsja, waar ligt dat?
  • Dat ligt daar aan de weg van Antwerpen naar de Kust toch?
  • De De Vlaemincks, die zijn toch van Eeklo?
  • En Foré was dat ook een renner uit Eeklo
  • Het leen, ja dat ken ik.
  • Iets met luchtballonnen kan dat?
  • ..

[Twitter]

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

//platform.twitter.com/widgets.js

Er wordt zelfs opgeroepen om van het marginale aspect een geuzenaam te maken.

En ingeweken Eeklonaar Jürgen zou Jürgen niet zijn als hij niet vlot meespringt op die kar.

//platform.twitter.com/widgets.js

… Elke Eeklonaar met een twitteraccount wordt vervolgens vernoemd 🙂

Of wat dacht je van deze:

//platform.twitter.com/widgets.js

Mag ik dus stormpje zeggen? Zo eentje die we nu zelf aan het maken zijn, in een glas water.
Of eerder nog, een klein windje. Zo eentje dat in het geniep – enfin ge weet wel hé.
‘t Waait wel over.

Think type read erase repeat

Ik heb toch even moeten nadenken over de titel van deze blogpost. En terwijl ik dit aan het tikken ben heb ik zelfs nog altijd geen titel.
Het zou ‘de afstoting door Eeklo’, ‘Eeklo ergert’, ‘Eeklo maakt deel van de stad onbereikbaar’, ‘Eeklo zorgt zelf voor verkeerschaos’, ‘Eigenzinnig Eeklo’,… kunnen worden. Ik weet het dus nog niet. Wat ik ook niet weet is hoe ik mijn gedachten moet neertikken, en dat gebeurt echt niet veel bij mij. Meestal zit er iets in mijn hoofd en heb ik een aantal minuten later een – meestal – vlot lezende blogpost. Niets is deze keer minder waar. Ik denk. Tik. Lees. Wis en herbegin. ‘Think. Type. Read. Erase. Repeat’, het zou een titel voor een song kunnen zijn. Of voor deze blogpost. Wow, ik heb een titel.
[Think. Type. Read. Erase. Repeat]
Bedoeling is zeker niet om van mijnen TEUT te maken maar het is toch al een aantal maanden dat het verkeer, komende uit Eeklo of gaande naar het centrum van Eeklo in de knoei zit. Wij hebben pech, omdat we nu éénmaal vrij regelmatig richting het centrum uit moeten, aan de buitenrand van deze echte, engergieke en eigenzinnige stad te wonen.
De kinderopvang voor de jongste situeert zich op een uitvalsweg richting Aalter terwijl zijn Omi – daar waar hij het meest gaat In de Roze en zijn Opa waar hij sporadisch gaat in de Peperstraat woont; De school van de twee grootste gelegen is langs de gevaarlijke Zuidmoerstraat in het midden van de stad; de mama van de 2 oudsten net binnen de stadswallen woont, … Goed gevonden trouwens die stadswallen want daar waar de agglomeratie rond de sint jozefswijk voorheen nog behoorlijk vlot te bereiken was heeft de komst van het alomgeprezen – en ook wel een beetje een gekregen – ziekenhuis er voor gezorgd dat heel wat huizen moeilijk te bereiken zijn.

Even terzijde, we gaan nog steeds naar Delhaize in Eeklo om boodschappen maar dat is veelal omdat er daar een Pub in is 🙂 Voor andere boodschappen zullen we eerder richting Maldegem rijden dan naar het centrum van Eeklo te moeten. Ook de trein neem ik in Aalter, toch een 20 km van onze woonst in plaats van in Eeklo. Maar dat heeft dan ook met het boemeltreingedoe te maken.

[Think. Type. Read. Erase. Repeat]
Richting centrum, komende vanuit richting Maldegem. Wat er in het Oosten, via de Gentsesteenweg naar het centrum gebeurt, is geen voer voor deze blogpost, laat staan voor mij, want daar heb ik weinig tot geen last van.
De invalsweg naar het centrum is aldaar DE Leopoldlaan. De Leopoldlaan start aan de felbesproken ‘den teut’ en eindigt aan de alomgeprezen ‘ovonde’ dewelke de verkeersstroom in de miljoenenwijk achter de leopoldlaan aanzienlijk deed toenemen. Om op die Leopoldlaan te geraken dien je evenwel wat obstakels te overwinnen. Nu nog meer dan vroeger. Vroeger, zoals in – een paar weken geleden. Niet heel echt vroeger vroeger dus. We zullen waarschijnlijk praten over vroeger als in ‘weet je nog, de tijd toen dat ziekenhuis er nog niet stond.. Maar dan was het verkeer toch een ietske beter hé want dan hadden ze de Blakstraat en de Raverschootstraat nog niet afgesloten’.
Ah, ik ben er. De Blakstraat en de Raverschootstraat.
[Think. Type. Read. Erase. Repeat]
Voor ons die af en toe in die buurt dienen te zijn en voor een groot deel van de Eeklonaars die in het Westen wonen zijn waren deze twee de invalswegen voor de aanpalende woonwijken en straten.

Ik neem er een google mapje bij.
De groene pijltjes staan voor de richtingen die je uitkan, komende vanuit richting Maldegem. We willen niet weg uit Eeklo, dus enkel de onderste twee zijn van toepassing. Als we nu naar één van de straten wilden in de door de blauwe vorm omgeven wijken/straten dan konden we of via de Blakstraat – eerste groene verticale balkje op de kaart- of de Raverschootstraat – tweede groene, verticale balkje op de kaart -rijden.
Maar. Opeens kwamen er rode verticale balkjes en die verdrongen de groene. Gelieve geen enkele politieke associatie te vinden, mijn kleuren waren gewoon beperkt tot deze.

Als we daar nu willen geraken dienen we via de drukke Leopoldlaan, tot aan de Ovonde te rijden. Daar slaan we dan de Brugsesteenweg in en komen aan de Sint Jozefwijk. Woon je aan de andere kant van de Raverschoostraat, dan dien je eerst door de Galgenstraat te rijden of kan je over de parking van Delhaize of Hubo tot aan de raverschootstraat rijden. Dit laatste doen we als we naar mijn broer en vrouwke en kindjes zijn ‘nieuwbouw’ rijden in de nieuwe wijk ‘Pykensakker’. Of als we het toch vrij drukke centrum wensen te vermijden als we naar de school van de oudste kinderen gaan.

[Think. Type. Read. Erase. Repeat]
Wat kan men nu doen om die streek dan toch te bereiken? Wel, het is vrij eenvoudig. Volgens de politici.
We spreken hier over een Ringlaan. En fabrieken en andere nijverheid zijn daar eigen aan. Dus nogal wat vrachtwagens die op en af rijden. Maar de oplossing om toch aan die woonwijken te geraken is om gewoon de ringlaan tot op het eind te rijden, daar te draaien en hop je rijdt in de richting van dewelke je wel de Raverschootstraat in kan. Makkelijk toch.
Wat gebeurt er nu? Net voorbij het punt waar de Raverschootstraat afgesloten is, draait men zich. Eventjes in achteruit, terug in vooruit en we zijn gedraaid. Easy as pie.
Gelukkig zijn er niet veel bedrijven in de industriezone van stad Eeklo. Dat heeft ook allemaal zijn reden maar komt hier niet aan bod. Laat ons zeggen dat het vooral over het soort nijverheid gaat. Een ziekenhuis bijvoorbeeld.
O ja, het containerpark ligt daar ook, langs die ringlaan. Hoe moet ik daar geraken als ik in één van die wijken/straten woon? Simpel toch, rij vanuit de Raverschootstraat richting den teut. Aan het ziekenhuis neem je de derde afslag op het rondpunt en zo zit je op de goede richting. Ook voor personen die naar het Stadhuis van Raverschoot wensen te rijden is dit de aangewezen methode.

En weet je wat ze nu nog gaan doen? De Leopoldlaan opnieuw aanleggen. Ze kregen 600.000 euro om daar een tweevaksbaan van te maken waarbij de fietspaden door middel van groenstroken gescheiden worden van de rijbaan. Een zeer mooi initiatief maar is de ring rond onze stad dan niet prioritair? Met slimme lichten aan de raverschootstraat.
Het wordt moeilijk in onze oranje stad.

[Think. Type. Read. Erase. Repeat]

Ballon

Gisteren, woensdag 19/12 stak er een brief van stad Eeklo in de brievenbus.
Die brief was, eigenaardig, gericht aan de zoon.
Tot zijn grote verbazing overhandigde ik hem de brief en hij mocht hem open doen.

Het bleek een brief te zijn die verstuurd werd door de brandweer.

Tijdens de opendeurdagen van de brandweer te Eeklo hadden de kinderen de kans om een ballon met naamkaartje de lucht in te sturen. En blijkbaar werd Rune zijn kaartje teruggestuurd vanop de vindplaats. En dat bleek helemaal niet zo dicht bij de deur te zijn.

Beste,

….
Uw ballon werd gevonden in Neigem, een deelgemeente van Ninove.
..

U kan uw prijs komen afhalen bij de brandweer.

Al snel wou de zoon weten welke vlucht de ballon gedaan had, dus we keken samen op google maps.

Zo bleek de ballon toch een 50-tal km afgelegd te hebben. Ik had er geen idee van dat zo een ballonnetje zo een afstand kon afvliegen.

Brandweer

Aan het stadhuis van Eeklo stonden er deze voormiddag een aantal brandweerwagens. Nieuwsgierig als ik ben ging ik samen met de kinderen een kijkje nemen wat er daar dan aan de hand was.
Het bleek om een trouw te gaan.

Het bruidspaar zou plaats mogen nemen in een brandweerwagen anno 1927, komende van het korps van Wichelen.

Brandweerwagen

De auto werd in 1932 in gebruik genomen door het korps. De auto die volledig in het hout gemaakt is, werd met een container van uit Wichelen naar Eeklo gebracht. Hij kan de vele kilometers immers niet (meer) aan.