Duivelse kerstmannen

Natuurlijk ben ik supporter van de Rode Duivels. En natuurlijk vind ik alle initiatieven om ons volk samen te brengen om voor de Rode Duivels te supporteren een leuke zaak.  En natuurlijk weet ik dat er een groot aantal mensen niet van het voetbal moeten hebben, maar dat ook zij toch stilletjes op een goed resultaat van ons Nationaal voetbalteam hopen. En natuurlijk weet ik dat het niet eerlijk is dat een voetballer al slapend rijk wordt en dat een topzwemmer nauwelijks een cent verdient terwijl die er veel meer moet voor doen.

Het voetbal is dan ook de meest belangrijke bijzaak ter Wereld. Panem et circenses.

En ik vind het schitterend dat huizen en straten Zwart Geel Rood kleuren. Dat de collega’s op het werk, de medependelaar op de trein, de (window)shopper, de voetganger en fietser, de analfabeet en de geleerde, de lichte en donker gekleurde, de korte en langharige, de hond en de kat – getooid zijn in Zwart geel rood. Hoewel, dat van de hond en de kat meen ik niet.

Maar wat ik afschuwelijk vind zijn kerstmannen tijdens de kerstdagen. Kerstmannen die aan een loden pijp het dak proberen op te kruipen. Kerstmannen die aan het bordes hangen of die geluk hadden om nog een vensterbank te kunnen grijpen.

Waarom ik nu ineens over kerstmannen begin hoor ik je denken. Om de link te leggen naar de gesponsorde vlaggen. Onze Nationale driekleur dient niet bedrukt te zijn met een biermerk. Ook niet met een hoofd van de gladiatoren die deel uit maken van het team. Ik vind het minstens even ‘not done’ als de eerder aangehaalde kerstmannen.

Op café kan het. Maar niet verder. Ik vind zo een vlag aan een huis echt wel marginaal. Geen sorry.

Elk gezin in België zou op eenvoudig verzoek een Belgische vlag moeten krijgen en zou daarvoor geen bakken bier moeten aankopen. Volgens de wet zijn zo een vlaggen zelfs reclame, dus dient er betaald voor te worden door de persoon die ze aan zijn huis hangt. ‘t Stond in de gazet.

Weet je waar ik wel tegen kan? Tegen die spiegelhoesjes. Niet dat ik het zelf doe. Maar ik vind het OK. Net als een sjaal op de hoedenplank.

 

De prijs van alcohol

Er is één en ander te doen aangaande een verhoging van de prijs voor alcohol. Ik ga mij in deze post helemaal niet uitlaten over ik dit dan al dan niet een goed idee vind. Waar ik wel met verstomming door geslagen was dat was de prijs van een Jupiler 0.0 in de benzinestations langs de autostrade.

Toen we woensdag 14-02 terug kwamen van het, uiteraard zeer fijne optreden, van de Intergalactic Lovers in de Ancienne Belgique stopte ik aan het benzinestation te Wetteren. Ik had dorst, ik heb immers bijna altijd dorst.

Ik grijp dan wel eens naar een Jupiler 0.0 maar vond de prijs van 2.1 euro toch wat veel. Maar dorst is dorst en ik nam er dus één mee. Toen ik aan de kassa kwam met 2.1 euro aan kleingeld in mijn handen bleek ik niet genoeg uitgehaald te hebben. De display op de toonbank toonde 2.7 euro. Ik vroeg aan de beleefde man achter de toonbank of dit een fout kon zijn aangezien er op de frigo waar ik het blikje uithaalde 2.10 stond.

Ik ging vlug nog eens kijken en die 2.1 geldt voor de gewone Jupiler. Die zonder alcohol is 2.7. *slik*

Ook op café heb ik de indruk dat deze niet alcoholhoudende bieren duurder zijn. Dit kan toch anders? Neen, dit moet anders.

Zwanger

Lap, ik heb jullie aandacht. Neen, we zijn niet zwanger. Hoewel ik dat op de afgelopen editie van Rock Werchter toch wel even dacht. Maar dan dat ik zwanger was.

Het zit zo. Je weet natuurlijk dat ik al een tijdje geen alcoholhoudende dranken meer drink. Niet uit principe, niet uit van moeten, of een ander veelgestelde vraag; neen gewoon omdat ik best wel zonder kan en dat ik mij evengoed of zelfs beter amuseer.

Voor aanvang van RW17 had ik dan ook geen idee of ik al dan niet bier met alcohol zou drinken. Ik dacht dat er geen jupiler 0,0 zou aangeboden worden op de festivalweide maar een tweet naar @RockWerchter leerde mij dat er aan de Apero, naast The Barn, alcoholvrij bier geservereerd zou worden.

Ja, bij Apero (naast The Barn) vind je Jupiler 0.0

— Rock Werchter (@RockWerchter) June 28, 2017

//platform.twitter.com/widgets.js

Op de afbeelding hierboven is onze vaste staan-zit-lig en afspreekplaats aangeduid door de pijl. De weg naar de apero is aangeduid in rood.  Omdat ik enkel weet had dat er daar dus Jupiler 0.0 geserveerd werd ging ik  de eerste dag, de drukte trotserend, tot daar. De Apéro bleek een ingerichte hard-grounded locatie te zijn waar in meerdere bars diverse bieren/wijnen en andere dranken genuttigd kunnen worden. Tevens werden er ook diverse hapjes aangeboden onder de vorm van aperitiefschotels. En de dranken werden in glas aangeboden; op Rock Werchter! Drank in glas! Santé mijn ratje.

Maar het glas kon niet mee de wei op zodat je het drankje daar diende te nuttigen. Ik bedacht mij al dat ik er niet te vaak zou komen en dat dit dan maar een biervrij festival zou zijn voor mij.

Later op de dag wandelde ik langs de North West Falls, tot aan de Brewery, de party zone van Studio Brussel. Dit is de blauwe lijn op het kaartje. En daar keek ik op dat er ook Jupiler 0,0 geserveerd werd. Dit keer evenwel in een plastiek bekertje wat maakte dat ik het dus de weide mee op kon nemen. Er ontging mij een vreugdedansje al was dat eerder door de beats die aan de brewery geserveerd werden.

Telkenmale, maar dan ook elke keer, werd ik door de persoon die de Jupiler tapte gewezen op het feit dat dit een Jupiler 0,0 was wat ik bestelde. En elke keer zei ik dat ik dat wist en dat ik anders geen bier drink. En bijna telkenmale maar dan ook bijna elke keer vroeg er mij iemand of ik die dag nog met de auto diende te rijden. En elke keer zei ik, neen ik drink anders geen bier. Of het moet die ene keer geweest zijn dat ik zei dat ik ooit zwaar verslaafd was aan alcohol en nu niet meer mocht drinken van de dokter. En dat ik daarna zwaar aan de pillen had gezeten en dat ik dat ook niet meer mocht doen…

Qua snelle bediening kon dit we tellen, de weg naar de bar was redelijk lang maar het aanschuiven om een jupiler 0,0 te verkrijgen was quasi nihil. Wat zeg ik, quasi? Neen, het was nihil. Ik diende nooit te wachten tenzij er iemand voor mij een paar pinten vroeg – er vervolgens op gewezen werd dat het 0,0 was en dan zei ‘ge zijt niet goed wijs zeker, dat moet ik niet hebben’.

Nieuwsgierig als ik was wilde ik wel eens weten of de verkoop van het alcoholvrije bier goed zat.  En als antwoord op die vraag kreeg ik dat het vooral zwangere vrouwen zijn die dit bier drinken.

Voor mij is het alvast een positief gegeven dat Jupiler dit toch aan de man probeerde brengen op een festival. Hopelijk doen ze hier dan ook mee verder en kan dit uitgebreid worden naar een groter aanbod. Maar ik vrees hiervoor, want op een festival hoort men alcohol te drinken toch? Tenzij je zwanger bent.

 

Jupiler 0,0

Maar dat is geen bier!
Hoezo, dat is geen bier?

Bah, dat is slecht!
Hoezo, dat is slecht?

Deze moeten zowat de meest gehoorde uitspraken zijn die ik IRL te horen krijg of die ik op sociale media lees.

Wie ben ik om dit tegen te spreken. Maar toch ga ik het doen.

• Dat is geen bier (want er zit geen alcohol in); Dit wordt meestal voorgelegd door de doorwinterde tooghanger die zijn dagelijkse dosis nodig heeft; het zou mij niet verwonderen dat menig van deze beweerders al van ‘s morgens een paar graden achterover giet.

Dit is zeer zeker bier. Het wordt immers gebrouwen met alle ingredienten die bier dient te bevatten. Alleen wordt de alcohol erna uit gefilterd.
Maar ik begrijp menig persoon wel, bier moet alcohol bevatten en van bier MOET je zat kunnen worden.

Volgens mij is er evenwel een gedragswijziging bezig. Alcoholvrij bier lijkt een optie te worden voor iemand die wel een biertje wil drinken maar daar de gevolgen van de alcohol niet wil bijnemen. Ik zal ten gepaste tijd ook nog altijd een biertje met alcohol drinken en ik ga zeker niemand een steen werpen die dit alcoholische drankje afzweert omdat het geen bier is

• Maar slecht dat het is.

Juist, het smaakt slecht. Maar mijn eerste pinten ooit, mijn eerste keren spruiten, witloof en andere groenten smaakten ook slecht; Ook de eerste sigaretten smaakten walgelijk en toch geraakte ik eraan verslaafd. Ik vond een sigaret zelfs lekker, ik vind spruiten, witloof en andere zeer lekker. Ik vind een pint lekker.
Wel, een niet alcoholische pint vond ik ook eerst slecht. Ik dronk het dan nog uit een blik, iets wat toch nog een andere smaak heeft dan van het vat of uit een flesje.
Maar ondertussen drink ik sinds verleden week donderdag af en toe zo een alcoholvrij biertje en het smaakt.

Ik denk evenwel dat dit op het werk niet toegestaan zal worden, niettemin het alcoholvrij is en ook wel ‘gezonder’ als cola en andere frisdranken of als de vele koffie die ik drink, het is en blijft nog altijd bier. En bier hoort niet thuis op een bureau. Denk ik dan.

Naarmate van wie deze blog leest denk ik mij wel aan enige commentaren te mogen verwachten..

 

 

Blikjes

De laatste tijd ga ik weer regelmatig gaan lopen. En dat doe ik dan langs smalle baantjes in ons Meetjesland. Zo een drie tot vier keer per week probeer ik mijn aantal kilometer op te krikken.
Wat mij vooral opvalt als ik langs die baantjes loop is de hoeveelheid blikjes die er in de grachten of in de grasbermen liggen. Af en toe is dat er eens eentje van frisdrank, maar het zijn vooral blikjes van Jupiler.

Ik vraag mij dan af of dit daar komt door personen die snel na het werk een blikje bij één of ander tankstation gaan halen, daarna een verlaten weg opzoeken om het snel uitgedronken blikje daar dan achter te laten.