Wanneer ik naar de voetbal zit te kijken op televisie vind ik dat de commentator het ‘spel’ soms kan lezen. Die zegt dan bijvoorbeeld ‘mooie dieptepass van De Bruyne op Mertens’ terwijl die pass eigenlijk nog maar net- of zelfs nog net niet- vertrokken is. Dat potverdorie, denk ik dan, is toch wel straf dat die mannen – ja het zijn altijd mannen die voetbal becommentariëren – dat kunnen.
Maar die commentator zit er live bij. Die is dus aanwezig op dat plein. Terwijl wij toch op televisie zitten kijken. En eer die beelden uit pakweg Rusland tot bij ons geraken.. Ja dat kan wel even duren natuurlijk.
Ha! Je lacht met dit bovenstaande; Maar toch is het zo. Lees het onderstaande artikel uit het Nieuwsblad maar eens.
Zaterdag kijken we met zijn allen weer massaal naar de match van de Rode Duivels. Maar wanneer – of liever: als – er gescoord wordt tegen Tunesië, zal niet iedereen dat doelpunt op hetzelfde moment zien. U hebt het vast al eens gemerkt: in het café naast het uwe of bij de buren wordt al luid gejuicht, terwijl op uw scherm de aanval nog volop bezig is of de hoekschop nog genomen moet worden. Hoe komt dat?
Het café op de hoek waar de treffer nét een seconde eerder valt. Of de buurman die met de ramen open naar dezelfde voetbalwedstrijd kijkt, een paar seconden voor jou de goal te zien krijgt en het moment volledig verpest. Het is een vervelend, maar bekend fenomeen. Hoe komt het dat we vandaag, in een wereld die meer dan ooit verbonden is, niet allemaal alles op exact hetzelfde moment zien bij live uitzendingen?
Om maar meteen een illusie stuk te slaan: live beelden bestaan niet. Enkel de 1.000 Belgische supporters in Sotchi zagen de goals van Mertens en Lukaku werkelijk live. Om de beelden tot bij kijkers in de rest van de wereld te krijgen, is een reeks bewerkingen nodig.
Ten eerste: het vraagt tijd om de beelden, vastgelegd in Rusland, te verspreiden naar de wereldwijde tv-kanalen die de rechten hebben. Het versturen van de beeldenstroom via satelliet of kabel neemt weliswaar slechts een seconde in beslag. En tot zover wordt iedereen gelijk behandeld, want de beelden komen in Vlaanderen allemaal terecht bij de VRT en RTBF.
Foto: BELGA
“Het grootste verschil heeft te maken met de technologieën die de verschillende telecomoperatoren gebruiken en de behandelingen die de beelden moeten ondergaan vooraleer ze op een televisiescherm vertoond kunnen worden”, legt Jan Margot van Proximus uit. Afhankelijk van de operator moet het signaal door meer of minder ‘knooppunten’. Hoe talrijker en ingewikkelder die knooppunten, hoe meer vertraging de beelden oplopen. “Een signaal dat via de kabel loopt, komt in principe op hetzelfde moment bij iedereen aan. Tenminste, met gelijkwaardig materiaal”, zegt Telenet-woordvoerster Isabelle Geeraerts. Maar dat brengt ons bij het volgende punt.
Decoderen
Een sleutelrol is namelijk weggelegd voor de decoder bij de klanten. Daarvoor is de regel simpel: hoe meer bewerkingen een signaal ondergaan heeft, hoe langer het duurt om het te decoreren. Gelukkig bevatten decoders tegenwoordig erg krachtige processoren, die de signalen in sneltempo kunnen omzetten naar beelden.
Maar de leeftijd van de decoder heeft wel degelijk een invloed op de snelheid van de beelden. ”Sommige oudere modellen doen er langer over om het videosignaal te decoderen, voordat de beelden in live kwaliteit op het scherm kunnen verschijnen”, klinkt het bij Geeraerts. “En wie online of via de app kijkt, ziet de goals nóg wat later dan ze in werkelijkheid vallen. Dat verschil kan gemakkelijk oplopen tot een tiental seconden. Dat heeft te maken met de kwaliteit van de verbinding en of je al dan niet beweegt. Wanneer je bijvoorbeeld op de trein zit, zal het trager gaan.”
Vroeger was het beter
Vroeger, ten tijde van de analoge televisie, was het beter. Tenminste, wat gelijktijdigheid betreft. Iedereen zag dezelfde beelden tegelijk, omdat het signaal verzonden werd zonder verdere behandeling. Dat veranderde met de komst van digitale televisie, waardoor de beelden verschillende behandelingen moeten ondergaan. Maar dat zorgt er dan wel weer voor dat de kwaliteit beter is en dat je kan pauzeren of terugspoelen.
Helaas lijkt er dus weinig gedaan te kunnen worden aan spoilers door het gejuich van de buurman. Tenzij misschien gezellig samen met de buren naar de wedstrijd kijken.
1994 – Toen ik dit nummer voor het eerst hoorde dacht ik dat het van REM was. Echter, bij de afkondiging op de radio hoorde ik voor het eerst dat dit van Live was, een groep die ik op dat moment niet kende. Gek hoe sommige momenten je door muziek bij blijven maar hierbij weet ik nog perfect waar ik toen met de auto aan het rijden was.
Throwing copper, het album waarop dit nummer staat bevat trouwens ook nog andere pareltjes.
Sietoebie 