Het was even schrikken daarnet. Na een lange tijd kwam het nog eens in mij op om mijn blog te bezoeken en daar mogelijks nog eens iets op te posten.
Toen zag ik dat dit blog vandaag bijna dag op dag 15 jaar bestaat. De eerste jaren pleegde ik, net als vele anderen, vrijwel elke dag een blog.
Er heerste toen een echte blogosfeer, met blogstokjes, blogrolletjes, blogmeetings, blogvanallesennogwa.
Maar zoals bij de meesten, verging het bloggen mij. Vandaag had ik echter een ideetje om neer te tikken en zag zodoende dus dat dit blog bijna 15 jaar jong is.
Mijn eerste blogpost was iets over een concert. Ik was de dag ervoor naar Placebo geweest en schreef daar heel kort iets over.
Als bij toeval ben ik gisteren, 25-11-21, ook naar een concert geweest. Samen met de oudste zoon, die ondertussen 16 jaar is, gingen we naar Balthazar. Dit konden we doen na het vertonen van ons CST en het verplicht dragen van een mondmasker. Want zo is de hedendaagse samenleving. U allen wel gekend.
Aangekomen aan de lotto-arena bleek Rune zijn identiteitskaart niet mee te hebben. Gelukkig kon hij zich identificeren aan de hand van zijn smartschool account op de smartphone.
Het concert was de max. Rune dankt mij wel tig keer omdat hij voor het eerst een zaalconcert kon bijwonen. Een heel leuk papa-zoon moment. Een verslag van het concert kan je bij de dansende beren lezen.
Deze post was niet de insteek van mijn bezoek aan mijn blog. Ik wou het over iets anders hebben… Maar het toeval wou dit ik hier dus op uitkwam. Waarover ik het wel wou hebben, dat lees je dan misschien begin volgende week.
Hou het veilig en gezond!
Sietoebie 