Einde tournée minérale

[Goed zot]
Oef, eindelijk zijn we aan het einde van de kwelling. Een maand, nu ja, 4 weken ofte 28 dagen, zonder alcohol. Tournée minérale werd die maand gedoopt. En ik deed daar aan mee. Goed zot toch.
Je moet het maar doen. En vooral kunnen volhouden. Vanaf morgen kan ik terug een gewone pint bestellen op café; Ik zal dan ook niet meer bekeken worden als ware ik een alien die op café een jupiler 0,0% bestelde. En thuis, na alweer een zware werkdag ,zal ik bij het bereiden van het avondmaal alweer, zonder enige wroeging kunnen genieten van een Duvel. Om dan ‘s avonds in de zetel terug één tot twee Duvels te kunnen drinken. En dan, in bed om gemakkelijk in slaap te  vallen en ‘s morgens moeite te hebben om op te staan. Leuk! Eindelijk!

[Of toch niet zot]
Neen, alle stokheid op een gekje. Het was eerder een walk in the park, ofte as easy as pie zoals den Engelsman wel eens pleegt te zeggen. En ik voel mij nu na die maand veel beter, frisser en beter bij de pinken dan al die maanden/jaren voorheen.

Toegegeven, de eerste dagen viel ik moeilijker in slaap.  Maar dat veranderde al snel. Motivatie om geen alcohol te drinken had ik niet echt nodig, ik zag en voelde vooral mezelf in een positievere houding evolueren. Ik kon nu gerust ‘s morgensvroeg terug in de spiegel kijken en mezelf dan terug graag zien. Dat was eerlijk waar toch al een tijdje geleden; Na een paar dagen kreeg ik al eens te horen ‘Maar, je ziet er toch wel een pak beter uit’. Tsja het doet inderdaad wat met een mens. Ook de kinderen vonden het super. Papa had weer veel meer interesse in alles en vooral veel meer energie. Wees dat maar zeker, die energie werkt verslavend. Ik wou en zou onze ganse woning opnieuw inrichten. Gelukkig kwam ik daar net niet volledig toe 🙂 Mede dankzij een soms weerbarstige druk van de vriendin..

[De eerste dagen]

De eerste dagen durfde ik wel eens om een complimentje vragen. Gewoon eens horen hoe mijn nabije omgeving er over dacht dat ik het dan toch maar deed en vooral standhield. ‘We zijn trots op jou, goed bezig, …’ Ook al had ik dat niet nodig, het deed deugd. Ik wist van mezelf dat ik dit vrij makkelijk zou kunnen. Ik die ooit verslaafd was aan de sigaret en daar van de één op andere dag kon mee stoppen zou toch geen probleem mogen hebben om te stoppen met het drinken van alcohol. Een sigaret had ik nodig om te kunnen functioneren, alcohol had ik helemaal niet nodig. Alhoewel…het voelde heel soms wel eens zo. Zeker als de vriendin dan wist te vertellen ‘het lijkt soms alsof je niet zonder kan’. Want zeker op zondagen ging ik wel eens door. Eentje drinken dat kon geen kwaad maar van zodra er meerdere consumpties aan te pas kwamen dan was het soms moeilijk om zomaar te stoppen. Dat de vriendin – en bij toevoeging de kinderen- dat toen soms zeiden, moet, als ik het nu bekijk, mijn echte motivatie geweest zijn.

[Wake up call]
Wake up call tijdens werkdagen voor 01/02/2017:
– 06.30; minstens één keer snoozen (06.39), soms snoozen tot 06.57. In beide gevallen nogal gehaast aan de dag moeten beginnen. Geen ontbijt want totaal geen zin in. Soms al eens iets vergeten meenemen naar het werk. ‘s Middags ook al eens vergeten eten.
Week 1 van Tournée minérale: wekker om 06:25 misschien 1 keer snoozen tot 06:34; vrij vlot uit bed, naar het einde van de week 1/2 boterham als ontbijt.
Week 2: wekker om 06.20, telkenmale uit bed – naar beneden om de nespresso aan te zetten, de poes eten te geven, vers brood & krant halen – naar boven, tijd genoeg om te wassen, ontbijt! 1 dubbele boterham. Krantenkoppen lezen. Wordfeud, timehop, facebook bekijken.
Week 3: wekker om 06.15, zelfde scenario als week 2, iets meer tijd. Dubbele boterham + één enkele
Week 4: wekker om 06.10, zelfde scenario als vorige weken, nog iets meer tijd. Op het werk nog een boterham.

[Gewichtstoename]
Terwijl men bij Tournée minérale predikt dat je gewicht zou verliezen, vreesde ik hier het meest voor. Temeer ik nu ontbeet, middageten tot mij nam, allerhande dingen sneukelde (vooral veel fruit maar ook chocolade, suikerwafels,…)
Ik maakte er een klein grafiekje van. Elke dag hield ik mijn startgewicht voor de dag bij. Droog aan den draad gewogen. Met dat gewicht zou ik het dus moeten doen, die dag.

[Minpuntje]
Ik drink veel. Nu nog meer dan ervoor. Ik kan mij een moment zonder de nabijheid van drank nauwelijks voorstellen. Het begint al van ‘s morgens, al dan niet op het werk.
Dat zorgt ervoor dat ik vrij veel het toilet dien te bezoeken. Dat was vroeger niet echt anders.
Maar terwijl ik het vroeger, voor televisie, met een 2-tal Duvels -zijnde 66 cl- deed, drink ik nu zeker anderhalve tot 2 liter. En dus word ik daar ‘s nachts wel eens wakker van. En het zorgt er blijkbaar ook voor dat mijn huid sneller uitdroogt. En dat kriebelt soms. En ‘s nachts word ik daar dan ook al eens wakker van.. Gelukkig is er nivea en hoh, dat zal ook wel overgaan zeker.

[Conclusie]
Wees maar zeker dat ik morgen geen pint zal bestellen op café, laat staan iets met alcohol drinken terwijl ik het avondmaal klaarmaak of  als ik ‘s avonds in de zetel zit.  Neen, voor mij hoeft dit echt niet. Ik heb het helemaal niet moeilijk gehad, laat staan er behoefte aan gehad om te drinken. Of misschien afgelopen zaterdag een klein beetje; Toen gingen we met een stel vrienden gaan eten op restaurant om vervolgens nog eens af te zakken naar ‘t Kabèterke op de markt van Eeklo. Elkeen dronk voor/tijdens en na het eten één of meerdere gin tonics/rode of witte wijn/irish coffee,… Maar de Spa/plat water smaakte mij evenzeer. Je gaat evenwel niet mee in de steeds diepergaande gesprekken van de vrienden.
Natuurlijk verliep niet elke dag op een weg vol rozenblaadjes, maar daar waar eerder elke kleine tegenslag als een kleine mokerslag overkwam neem ik nu graag de handschoen op om dat slagje te pareren. En toegegeven op café werd dit niet echt weggelachen, althans na een week of twee niet meer. En dan nog was het steeds door diegene die het wel altijd beter menen te weten en reeds voorzien waren van de nodige graden.

Advertisement